دوره 17، شماره 11 - ( بهمن 1398 )                   جلد 17 شماره 11 صفحات 877-871 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

javadi M, maghsoudi Z, Rastegarmoghadam R, shahedi M, Kazeminasab M, Mezerji M. THE RELATIONSHIP BETWEEN SELF-CARE AND EMOTIONAL DISTRESS IN PATIENTS WITH TYPE 2 DIABETES REFERRED TO THE YAZD DIABETES RESEARCH CENTER IN 2018. Nursing and Midwifery Journal 2020; 17 (11) :871-877
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3982-fa.html
جوادی مصطفی، مقصودی زهرا، رستگار مقدم راضیه، شاهدی محمدمهدی، کاظمی نسب محمود، مزرجی ناصرمحمدقلی. بررسی ارتباط بین خودمراقبتی با پریشانی عاطفی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به مرکز تحقیقات درمانی دیابت شهر یزد در سال 1397. مجله پرستاری و مامایی. 1398; 17 (11) :871-877

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3982-fa.html


1- پرستاری مامایی
2- پرستاری مامایی ، maghsoudi.zahra89@gmail.com
3- دانشگاه یزد
4- دانشگاه علوم پزشکی همدان
چکیده:   (3110 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: دیﺎﺑﺖ شایع‌ترین ﺑﯿﻤﺎری ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﮏ در ﺟﻬﺎن می­باشد و خودمراقبتی از راهکارهای اساسی جهت کنترل بیماری محسوب می­شود. مطالعات متعدد، علت عدم انجام خودمراقبتی مطلوب در بیماران دیابتی را موانع روانی می­دانند و به نظر می­رسد یکی از عوامل مؤثر بر آن، پریشانی عاطفی باشد. بنابراین این مطالعه باهدف تعیین ارتباط بین خودمراقبتی با پریشانی عاطفی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی از نوع همبستگی، تعداد 380 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو، از میان افراد مراجعه‌کننده به مرکز تحقیقات درمانی دیابت یزد در سال 1397 به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه پریشانی عاطفی و پرسشنامه خودمراقبتی بیماران دیابتی بود. داده‌ها پس از جمع‌آوری، از طریق نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 21 و آزمون‌های آماری توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره خودمراقبتی بیماران 13/13 ± 65/56 و میانگین نمره پریشانی عاطفی آنان 15/15 ± 82/40 بود، بنابراین خودمراقبتی و پریشانی عاطفی اکثر بیماران در حد متوسط بود. بر اساس ضریب همبستگی پیرسون، بین نمره خودمراقبتی و پریشانی عاطفی بیماران دیابتی همبستگی منفی و معنی­دار مشاهده شد (25/0- =r، 01/0 = p). بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه کاهش پریشانی عاطفی، به‌عنوان یکی از عوامل تأثیرگذار بر بهبود رفتارهای خود مراقبتی بیماران می­باشد، بنابراین نیاز توجه به آن در برنامه‌های آموزشی و مشاوره‌ای، جهت افزایش رفتارهای خودمراقبتی بیماران و پیشگیری از عوارض دیابت احساس می‌شود.
واژه‌های کلیدی: خودمراقبتی، دیابت، پریشانی عاطفی
متن کامل [PDF 1832 kb]   (963 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb