Karami F, Ahangarzadeh Rezaei S, Ali Nezhad V. EVALUATION OF THE RELATIONSHIP BETWEEN SELF-EFFICACY WITH CAREGIVER BURDEN AND ITS RELATED FACTORS IN CAREGIVERS OF PATIENTS WITH BIPOLAR DISORDER. Nursing and Midwifery Journal 2020; 18 (9) :689-700
URL:
http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3999-fa.html
کرمی فاطمه، آهنگرزاده رضایی سهیلا، وحید علی نژاد وحید. بررسی ارتباط خودکارآمدی با فشار مراقبتی و عوامل مرتبط با آن در مراقبین بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی. مجله پرستاری و مامایی. 1399; 18 (9) :689-700
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3999-fa.html
1- دانشجوی کارشناسی ارشد گرایش روان پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
2- استادیار، گروه روان پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، sorezayee@yahoo.com
3- استادیار، گروه آمار زیستی ، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده: (2698 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: اختلال دوقطبی، نوعی اختلال روانپزشکی شدید و مزمن است که منجر به اختلال در عملکرد شغلی و اجتماعی بیماران میشود. بااینوجود، این تنها بیمار، نیست که پیامدهای منفی بیماری را تجربه میکند، مراقبین این افراد در طول دوره مراقبت، فشار مراقبتی زیادی را تجربه میکنند. احساس توانمندی و خودکارآمدی مراقبین میتواند میزان فشار مراقبتی واردشده به آنها را تعدیل کند. هدف از مطالعهی حاضر تعیین ارتباط خودکارآمدی با فشار مراقبتی و عوامل مرتبط با آن، در مراقبین بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی میباشد.
مواد و روش کار: مطالعه حاضر بهصورت همبستگی- مقطعی بر روی 70 نفر از مراقبین بیماران دوقطبی مراجعهکننده به بیمارستان روانپزشکی رازی ارومیه انجام شد. روش نمونهگیری در دسترس بود. جهت جمعآوری اطلاعات موردنیاز از پرسشنامههای فشار مراقبتی زاریت و خودکارآمدی عمومی شرر استفاده شد. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 22 انجام گرفت.
یافتهها: 1/67 درصد از واحدهای مورد پژوهش زن بودند. میانگین نمره فشار مراقبتی و خودکارآمدی واحدهای مورد پژوهش به ترتیب، 2/45 با انحراف معیار 05/16 و 99/41 با انحراف معیار 64/7 محاسبه شد. فشار مراقبتی برای 6/58 درصد از واحدهای مورد پژوهش متوسط و شدید بود. همچنین 3/4 درصد از آنها دارای نمرهی خودکارآمدی مطلوب بودند. ارتباط آماری معناداری بین فشار مراقبتی و وضعیت خودکارآمدی مراقبین افراد مبتلا به اختلال دوقطبی مشاهده نشد.
نتیجه گیری: بهطورکلی مراقبین افراد مبتلا به اختلال دوقطبی از وضعیت خودکارآمدی و فشار مراقبتی مطلوبی برخوردار نبودند. بنابراین برنامهریزی توسط پرستاران در زمینه بهبود وضعیت خودکارآمدی مراقبین میتواند در توانمندسازی آنان برای مدیریت شرایط و مشکلات مربوط به بیماران کارساز باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری