دوره 18، شماره 4 - ( تیر 1399 )                   جلد 18 شماره 4 صفحات 360-341 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

shafei B, Sameri M, Keyhan J. DESIGNING A MODEL FOR EMPOWERING NURSES BASED ON MANAGERIAL AND INDIVIDUAL FACTORS MEDIATE INDIVIDUAL PERFORMANCE. Nursing and Midwifery Journal 2020; 18 (4) :341-360
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4115-fa.html
شافعی بنفشه، سامری مریم، کیهان جواد. طراحی مدل توانمندسازی پرستاران بر اساس عوامل مدیریتی و فردی با نقش میانجی عملکرد فردی. مجله پرستاری و مامایی. 1399; 18 (4) :341-360

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4115-fa.html


1- دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایرانآزاد اسلامی واحد ارومیه
2- استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، M.Sameri@iaurmia.ac.ir
3- استادیار، گروه علوم تربیتی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
چکیده:   (3624 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: توانمندی و عملکرد پرستاران به‌عنوان بزرگ‌ترین گروه حرفه‌ای سازمان‌های بهداشتی و درمانی تأثیر زیادی پربهره وری سازمان‌های بهداشتی و درمانی داشته است بنابراین مطالعه حاضر باهدف طراحی الگوی توانمندسازی پرستاران بر اساس عوامل مدیریتی و فردی با نقش میانجی عملکرد فردی انجام‌شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه یک تحقیق توصیفی– همبستگی و ازلحاظ هدف کاربردی است. جامعه پژوهش مشتمل بر پرستاران شاغل در مراکز درمانی تأمین اجتماعی استان آذربایجان غربی است. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد که روایی و پایایی آن‌ها قبلاً تائید شده بود، به‌صورت خوشه‌ای تصادفی به تعداد 250 نفر انتخاب گردید. در تحقیق حاضر جهت تحلیل داده‌ها در بخش آمار توصیفی از شاخص‌های آماری نظیر جداول میانگین، فراوانی، درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی برای آزمون مدل مفهومی پژوهش از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری از نرم‌افزار Smart PLS 2 استفاده شد. یافته‌ها: مطابق با نتایج؛ ارتباط مستقیم بین یادگیری سازمانی، سبک رهبری تحول‌گرا، انگیزه فردی با توانمندسازی مثبت و معنادار بوده و همچنین رابطه متغیرهای کفایت آموزشی، یادگیری سازمانی و انگیزه فردی از طریق عملکرد فردی با توانمندسازی مثبت و معناداراست. بیشترین ضرایب تأثیر مربوط به تأثیر یادگیری سازمانی بر توانمندسازی (507/0) و انگیزه فردی بر عملکرد فردی (222/0) است (05/0 >P). بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، مدیران سازمان تأمین اجتماعی جهت کسب موفقیت بیشتر در طراحی برنامه‌های توانمندسازی پرستاران می‌بایستی به ترتیب بر مؤلفه یادگیری سازمانی و انگیزه فردی که پیش‌بینی کننده‌های قوی‌تری برای توانمندسازی هستند تمرکز نمایند.
متن کامل [PDF 4217 kb]   (1426 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb