nasiri E, mahdavinoor S M M, zadi O, memar bashi E, rafiei M H. EVALUATION OF MUSCULOSKELETAL DISORDERS AND WORKPLACE ERGONOMIC CONSIDERATIONS IN SURGICAL TECHNOLOGISTS. Nursing and Midwifery Journal 2020; 18 (7) :587-596
URL:
http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4173-fa.html
نصیری ابراهیم، مهدوی نور سید محمد مهدی، زادی امید، معمارباشی احسان، رفیعی محمد حسین. ارزیابی اختلالات اسکلتی عضلانی و ملاحظات ارگونومی مرتبط با محیط کار در تکنولوژیستهای جراحی. مجله پرستاری و مامایی. 1399; 18 (7) :587-596
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4173-fa.html
1- استادیار گروه هوشبری و اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی ساری، مرکز تحقیقات طب سنتی و مکمل، پژوهشکده اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
2- دانشجوی کارشناسی تکنولوژی جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
3- گروه پرستاری داخلی جراحی- اتاق عمل، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
4- دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
5- دانشجوی کارشناسی ارشد تکنولوژی جراحی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران. (نویسنده مسئول) ، hosein1373333@gmail.com
چکیده: (3060 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: مشکلات تکنولوژیستهای جراحی ممکن است بر پیامدهای حین و بعد عمل جراحی اثر بگذارد. هدف این مطالعه ارزیابی اختلالات اسکلتی عضلانی و ملاحظات ارگونومی مرتبط با آن در تکنولوژیستهای جراحی میباشد.
روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی میان 141 نفر از تکنولوژیستهای بیمارستانهای آموزشی منتخب دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1398 انجام گرفت. ابزار جمعآوری دادهها از چهار بخش حاوی اطلاعات دموگرافیک ، 13 سؤال بهمنظور سنجش میزان آگاهی فرد در مورد ارگونومی، 16 سؤال برای سنجش شرایط کاری و پرسشنامه استاندارد نوردیک جهت تعیین میزان اختلالات اسکلتی عضلانی تشکیلشده است. از آزمون تی تست و ANOVA برای مقایسه بین میانگینها، و برای بررسی ارتباط بین متغیرها از ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که 78 درصد شرکتکنندگان اختلالات اسکلتی-عضلانی را حداقل در یک ناحیه بدن در طی 12 ماه گذشته تجربه کردهاند. 3 ناحیه درگیر شایع کمر (55درصد) ، شانه (29درصد) و مچ دست (26درصد) بود. آگاهی از اصول ارگونومی با میانگین 55/0±03/3 از 5 امتیـاز در حد متوسط و 61درصد، آموزشها در مورد ملاحظات ارگونومی را ضعیف گزارش کردند. وضعیت ارگونومی محیط و ابزار کاری مشارکتکنندگان ازجمله تهویه نامناسب، ارگونومیک نبودن ابزار و تجهیزات و استراحت کوتاه نداشتن بین کار طولانیمدت متناقض با اصول ارگونومیک میباشد.
نتیجهگیری: با توجه به شناسایی عوامل خطر ارگونومیک ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی در این مطالعه، برنامههای آموزشی مناسب، مداخلات ارگونومیکی و اسـتفاده از تجـهیزات ایمنـی و بهداشتی احتمالاً میتواند منجر به کاهش آسیبهای شــغلی و افزایش بهرهوری گردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بهداشت