1- دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی, گرایش آموزش, دانشگاه علوم پزشکی شیراز (نویسنده مسئول) ، bahareh.jfr75sun@gmail.com
2- دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی, گرایش بهداشت باروری, دانشگاه علوم پزشکی شیراز
چکیده: (6349 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: خشونت علیه زنان مقولهای تأثیر گذار بر سلامت زنان و جامعه است. با توجه به اینکه در بیشتر کشورهای جهان قوانینی برای منع خشونت علیه زنان تصویب شده است، اما ما همچنان شاهد آمار قابلتوجهی از این معضل اجتماعی هستیم. در نتیجه هدف از این مقاله تعیین شیوع و علت انواع خشونت علیه زنان در ایران طی 11 سال بین سالهای 1399 الی 1400 بوده است.
مواد و روش کار: این مطالعه بهصورت مروری در قالب بررسی مقالات از بانکهای اطلاعاتی scholar, Springer, Pubmed, Proquest Google برای منابع انگلیسی و بانکهای اطلاعاتی Magiran, Iranmedex و پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، برای منابع فارسی همراه با مطالعات کتابخانهای انجام شد. کلید واژههای جستجو عبارت بودند از: خشونت علیه زنان، خشونت خانگی، خشونت سایبری، زنان ایران، خشونت علیه زنان ازدواج کرده در منابع فارسی و کلید واژههای women, cyber violence, violence against married women Domestic violence, Violence against در منابع انگلیسی. در ابتدا 18551 مقاله استخراج شد که با مطالعه چکیده و عنوان مقالات و در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج در نهایت 45 مقاله وارد مطالعه شد. معیارهای انتخاب مقالات شامل مقالات معتبر چاپ شده در بین سالهای 1399 الی 1400 در زمینه خشونت علیه زنان در ایران بود.
یافتهها: نتایج نشان داد شایعترین نوع خشونت علیه زنان در ایران خشونت روانی و پس از آن خشونت جسمی و کمترین خشونت از نوع جنسی میباشد. عواملی چون مشکلات اقتصادی –اجتماعی، اعتیاد همسر، سن، سطح تحصیلات، تعداد فرزندان، فضای سایبری، بحران کرونا و غیره عوامل زمینهساز خشونت علیه زنان بودند.
بحث و نتیجهگیری: خشونت روانی شایعترین نوع خشونت علیه زنان در ایران محسوب میگردد. یکی از راههای کاهش بحران خشونت علیه زنان کمک به آگاه سازی زنان در رابطه با حقوق خود است. همچنین مداخلات قضایی، آموزشی، درمانی- بهداشتی نیز باید مدنظر قرار بگیرد.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
روانپزشکی- روان شناسی