Yousefi F, Kalhor M, Asghari R, Nouri B, Valiee S. THE EFFECT OF FAMILY-CENTERED EMPOWERMENT MODEL ON THE LEVEL OF FATIGUE OF PATIENTS UNDERGOING CHEMOTHERAPY. Nursing and Midwifery Journal 2022; 20 (7) :589-600
URL:
http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4736-fa.html
یوسفی فرهاد، کلهر ماریا، اصغری رحیم، نوری بیژن، ولیئی سینا. بررسی تأثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر میزان خستگی بیماران تحت شیمیدرمانی. مجله پرستاری و مامایی. 1401; 20 (7) :589-600
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4736-fa.html
1- دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، دانشکده پرستاری مامایی، سنندج، ایران
2- مربی، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، دانشکده پرستاری مامایی، سنندج، ایران
3- استادیار هماتولوژی و انکولوژی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
4- استادیار آمار زیستی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران
5- استاد آموزش پرستاری، مرکز تحقیقات مراقبت بالینی، پژوهشکده توسعه سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کردستان، سنندج، ایران ، valiee@muk.ac.ir
چکیده: (1428 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: سرطان یکی از مسائل مهم و اصلی بهداشت و درمان در ایران و سراسر جهان است. خستگی مرتبط با سرطان میتواند حتی سالها بعد از شیمیدرمانی ادامه یابد و همچنین خستگی، توانایی افراد را برای کار، فعالیت و تلاش برای حفظ زندگی طبیعی را کاهش میدهد. هدف از این مطالعه تأثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر میزان خستگی بیماران تحت شیمیدرمانی بود.
مواد و روش کار: این مطالعه یک مطالعه نیمه تجربی است که 80 نفر بهصورت در دسترس از بیماران بخشهای خون 1 و 2 که در بیمارستان امام خمینی (ره) شهر ارومیه بستری بودند، انتخاب شدند. مراحل الگوی توانمندسازی خانواده محور به ترتیب و در 4 گام اصلی شامل 1- درک تهدید، 2- ارتقاء خودکارآمدی/ مشکلگشایی، 3- ارتقای خودباوری و عزتنفس از طریق مشارکت آموزشی و 4- ارزشیابی انجام شد؛ این مراحل در طی 3 ماه در بخش خون 2 بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه برای گروه مداخله انجام شد. برای گردآوری دادهها از ابزار مقیاس خستگی سرطان و پرسشنامه خصوصیات جمعیت شناختی و بالینی استفاده شد. دادهها توسط آزمونهای تی زوجی، تی مستقل، آزمون دقیق فیشر و مجذور کای توسط نرمافزار STATA نسخه 12 تحلیل شدند.
یافتهها: در ابتدای مطالعه دو گروه مداخله و کنترل، تفاوت معناداری ازنظر میانگین نمره خستگی نداشتند (p=0.649). بعد از مداخله با مقایسه میانگین نمره خستگی بین دو گروه، میانگین نمره خستگی گروه مداخله (10/4±57/34) نسبت به گروه کنترل (43/5±77/46) کاهش معناداری داشته است (p<0.001). بحث و نتیجهگیری: نتایج مطالعه نشان داد که توانمند کردن اعضای خانواده مسئول مراقبت بیماران سرطانی تحت شیمیدرمانی باعث کاهش سطح خستگی در بیماران شده است. به پرستاران توصیه میشود با بهکارگیری الگوی توانمندسازی خانواده محور و درگیر کردن آگاهانه بیمار و خانواده در تصمیمگیری برای ارتقای سطح سلامتی، به آنان کمک کنند تا عوارض شیمیدرمانی کاهش یابد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری