دوره 21، شماره 9 - ( آذر 1402 )
جلد 21 شماره 9 صفحات 749-738 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IUMS.REC.1400.1256
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pooriani N, Shogi M, Rasoli M, Mohammadi R. ESTIMATING THE RATE OF POST-TRAUMATIC GROWTH OF NURSES WORKING IN THE PEDIATRIC DEPARTMENT DURING THE COVID-19 PANDEMIC IN HOSPITALS AFFILIATED WITH THE IRAN UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCES IN 2021. Nursing and Midwifery Journal 2023; 21 (9) :738-749
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4981-fa.html
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4981-fa.html
پوریانی ناصر، شوقی مهناز، رسولی محبوبه، محمدی راحله. برآورد میزان رشد پس از سانحه پرستاران شاغل در بخش کودکان مبتلا به کووید 19 در مرکز آموزشی درمانی منتخب تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ایران طی همه‌گیری کووید 19 در سال 1400. مجله پرستاری و مامایی. 1402; 21 (9) :738-749
ناصر پوریانی1 
، مهناز شوقی2 
، محبوبه رسولی3 ، راحله محمدی* 4
، مهناز شوقی2 ، محبوبه رسولی3 ، راحله محمدی* 4
1- دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی ایران
2- گروه پرستاری کودکان، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، پژوهشکده مدیریت سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
3- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران
4- گروه پرستاری کودکان، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، پژوهشکده مدیریت سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، ، mohammadirr1357@gmail.com
2- گروه پرستاری کودکان، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، پژوهشکده مدیریت سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران
3- گروه آمار زیستی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران
4- گروه پرستاری کودکان، مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، پژوهشکده مدیریت سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، ، mohammadirr1357@gmail.com
چکیده: (260 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: در عصر امروز که کشور با بیماری کرونا درگیر شده است و حوادث و اتفاقات اخیر حجم مراجعه‌کننده به بیمارستان‌ها را بیشتر کرده است و با توجه به مجموع نتایج مطالعات، پرستاران فشار بارکاری و استرس بیشتری را تجربه می‌کنند و به‌واسطه ماهیت شغلی‌شان بیشتر در معرض آسیب‌های روان‌شناختی هستند، بنابراین لازم است رشد پس از سانحه در آن‌ها بررسی شود و با آگاهی از آن بتوانیم فاکتورهای تقویت هرچه بیشتر پرستاران را ترویج دهیم. در این جهت ما مطالعه‌ای در خصوص ارزیابی رشد پس از سانحه در پرستاران مراقبت‌کننده از کودکان مبتلا به بیماری کووید-19 انجام دادیم.
مواد و روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی است. جامعه پژوهش را پرستاران شاغل در بخش‌های کودکان بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه ایران تشکیل دادند. روش نمونه‌گیری به شیوه تمام شماری بود. نمونه‌های پژوهش بر اساس معیارهای ورود انتخاب شد. بدین منظور پژوهشگر در شیفت‌های مختلف در بیمارستان حضور پیدا کرد و ضمن معرفی خود به پرستاران، اهداف پژوهش را شرح داده و در صورت تمایل آنان به شرکت در مطالعه و هم‌چنین بر اساس معیارهای ورود، فرم رضایت‌نامه توسط آن‌ها تکمیل شد. مدت‌زمان تقریبی پاسخگویی به پرسشنامه‌ها 15 تا 20 دقیقه بود. پس از تکمیل پرسشنامه‌ها، اطلاعات وارد نرم‌افزار SPSS نسخه 20 شده و تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. سطح معناداری برای تمامی داده‌ها 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در این مطالعه 168 پرستار شامل 157 نفر زن و 11 مرد وارد مطالعه شدند. میانگین نمره رشد پس از سانحه در پرستاران شاغل در بخش کودکان در طی همه‌گیری کووید 19 برابر 21/23±49 بود. که از میانه ابزار بکار گرفته‌شده پایین‌تر است و نشان می‌دهد رشد پس از سانحه در پرستاران شاغل در بخش کودکان پایین است و پرستاران در بعد قدرت فردی، تغییر معنوی و امکانات نمرات قابل‌قبول و کمتری دریافت کردند و در بعد ارزش نهادن به زندگی بیشترین نمره را داشتند. تعیین ارتباط رشد پس از سانحه با مشخصات دموگرافیک پرستاران نشان داد اگرچه ازنظر آماری اختلاف معنی‌داری بین میانگین نمره رشد پس از سانحه در گروه‌های مختلف متغیرهای جمعیت شناختی وجود نداشت اما فقط بین میانگین نمره مؤلفه تغییر معنوی در گروه‌های مختلف سنی و سابقه کار ارتباط معنی‌دار آماری دیده شد.
بحث و نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضر با توجه به فاصله‌ای که نمره رشد پس از سانحه با نمره کل دارد و میانگین نمره کمتر است. نشان می‌دهد که این گروه آسیب‌پذیر بوده و نیازمند تدابیر و بررسی‌های جامع‌تری هستیم. با توجه به تداوم تماس با موارد بیماری لزوم بررسی و پرداختن به این موضوع توسط مدیران پرستاری، جهت ارتقا و تسهیل این پدیده و هم‌چنین تدوین جلسات مشاوره‌ای و روان‌شناختی برای بهبود سلامت روان پرستاران ضروری به نظر می‌رسد.
مواد و روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی است. جامعه پژوهش را پرستاران شاغل در بخش‌های کودکان بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه ایران تشکیل دادند. روش نمونه‌گیری به شیوه تمام شماری بود. نمونه‌های پژوهش بر اساس معیارهای ورود انتخاب شد. بدین منظور پژوهشگر در شیفت‌های مختلف در بیمارستان حضور پیدا کرد و ضمن معرفی خود به پرستاران، اهداف پژوهش را شرح داده و در صورت تمایل آنان به شرکت در مطالعه و هم‌چنین بر اساس معیارهای ورود، فرم رضایت‌نامه توسط آن‌ها تکمیل شد. مدت‌زمان تقریبی پاسخگویی به پرسشنامه‌ها 15 تا 20 دقیقه بود. پس از تکمیل پرسشنامه‌ها، اطلاعات وارد نرم‌افزار SPSS نسخه 20 شده و تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. سطح معناداری برای تمامی داده‌ها 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: در این مطالعه 168 پرستار شامل 157 نفر زن و 11 مرد وارد مطالعه شدند. میانگین نمره رشد پس از سانحه در پرستاران شاغل در بخش کودکان در طی همه‌گیری کووید 19 برابر 21/23±49 بود. که از میانه ابزار بکار گرفته‌شده پایین‌تر است و نشان می‌دهد رشد پس از سانحه در پرستاران شاغل در بخش کودکان پایین است و پرستاران در بعد قدرت فردی، تغییر معنوی و امکانات نمرات قابل‌قبول و کمتری دریافت کردند و در بعد ارزش نهادن به زندگی بیشترین نمره را داشتند. تعیین ارتباط رشد پس از سانحه با مشخصات دموگرافیک پرستاران نشان داد اگرچه ازنظر آماری اختلاف معنی‌داری بین میانگین نمره رشد پس از سانحه در گروه‌های مختلف متغیرهای جمعیت شناختی وجود نداشت اما فقط بین میانگین نمره مؤلفه تغییر معنوی در گروه‌های مختلف سنی و سابقه کار ارتباط معنی‌دار آماری دیده شد.
بحث و نتیجه‌گیری: در مطالعه حاضر با توجه به فاصله‌ای که نمره رشد پس از سانحه با نمره کل دارد و میانگین نمره کمتر است. نشان می‌دهد که این گروه آسیب‌پذیر بوده و نیازمند تدابیر و بررسی‌های جامع‌تری هستیم. با توجه به تداوم تماس با موارد بیماری لزوم بررسی و پرداختن به این موضوع توسط مدیران پرستاری، جهت ارتقا و تسهیل این پدیده و هم‌چنین تدوین جلسات مشاوره‌ای و روان‌شناختی برای بهبود سلامت روان پرستاران ضروری به نظر می‌رسد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
اطلاعات تماس
آدرس مکاتبه: آذربایجان غربی، ارومیه، بلوار رسالت، خیابان جهاد، کوی اورژانس، معاونت تحقیقات و فناوری
صندوق پستی : ۱۱۳۸
کد پستی : ۵۷۱۴۷۸۳۷۳۴
تلفن : 31937415-۰۴۴
فاکس : 32233009-۰۴۴
پست الکترونیک :
unmf
umsu.ac.ir , j.nur.midgmail.com
