پیش‌زمینه و هدف: پرستاران در بخش‌های مراقبت‌های ویژه اغلب با تنیدگی اخلاقی و خستگی از شفقت به‌ویژه هنگام مراقبت از بیماران در مرحله پایان عمر مواجه می‌شوند. این مطالعه باهدف تعیین ارتباط بین تنیدگی اخلاقی و خستگی از شفقت در پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت‌های ویژه (ICU-CCU) در تهران، ایران انجام شد.

مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی-همبستگی است. تعداد 223 پرستار شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه (ICU-CCU) از 8 بیمارستان وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی شهر تهران به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های معتبر شامل مقیاس تنیدگی اخلاقی همریک و مقیاس کیفیت زندگی حرفه‌ای فیگلی جمع‌آوری شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آمار توصیفی، تحلیل همبستگی و مدل رگرسیون استفاده شد.

یافته‌ها: اکثر پرستاران سطوح بالایی از تنیدگی اخلاقی (3/درصد67)، و سطوح متوسط خستگی از شفقت (2/63درصد) را گزارش کردند. تنیدگی اخلاقی به‌طور معنی‌داری با خستگی از شفقت r =0/567)، (P <0.001 مرتبط بود. تحلیل رگرسیون نشان داد که خستگی از شفقت پیش‌بینی‌کننده‌ معنادار تنیدگی اخلاقی است که 32 درصد از واریانس را توضیح می‌دهد.

بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای تنیدگی اخلاقی و خستگی از شفقت و ارتباط قوی آن‌ها، ضروری است که مسئولین پرستاری به بهبود شرایط محل کار و فراهم آوردن محیطی حمایتی و آرام برای پرستاران توجه ویژه‌ای داشته باشند. همچنین، برگزاری دوره‌های آموزشی در زمینه فرآیندهای تصمیم‌گیری اخلاقی می‌تواند به کاهش تنیدگی اخلاقی کمک کند. به‌علاوه، ایجاد سیستم‌های پشتیبانی عاطفی برای پرستاران می‌تواند موجب کاهش فشارهای روانی و بهبود کیفیت مراقبت‌ها شود.