پیش‌زمینه و هدف: با توجه به تأثیرات منفی تغییرات دوران میان‌سالی بر روی کیفیت زندگی زنان میان‌سال، نیاز به شناسایی عواملی وجود دارد که بر روی کیفیت زندگی آن‌ها تأثیرات مثبت دارند تا در آینده مداخلات خود را بر روی این عوامل متمرکز کنیم. لذا مطالعه حاضر باهدف تعیین ارتباط بین ابعاد سبک زندگی ارتقادهنده و کیفیت زندگی زنان میان‌سال شهر بازرگان انجام شد. مواد و روش کار: مطالعه مقطعی حاضر بر روی 150 زن میان‌سال ساکن در شهر بازرگان انجام شد. ابزار جمع آموزی اطلاعات پرسشنامه‌ای سه‌بخشی شامل اطلاعات دموگرافیک، سبک زندگی ارتقادهنده سلامت والکر و کیفیت زندگی (SF-12) بود که از طریق واتساپ در اختیار نمونه‌ها قرار گرفتند. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی (کولموگروف–اسمیرنف، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه) انجام شد. یافته‌ها: میانگین نمره سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و کیفیت زندگی به ترتیب 05/21±96/136 و 38/19±02/60 به دست آمد. از بین شش بعد سبک زندگی ارتقادهنده سلامت، دو بعد فعالیت بدنی (020/0>p، 215/0=β) و رشد معنوی (020/0>p، 212/0=β)، پیش‌بینی کننده کیفیت زندگی زنان میان‌سال شهر بازرگان بودند. بحث و نتیجه ­گیری: وضعیت کیفیت زندگی و سبک زندگی زنان میان‌سال شهر بازرگان در سطح قابل‌قبولی نبود. بنابراین سیاست‌گذاران و مدیران اجرایی عرصه سلامت از این یافته‌ها می‌توانند جهت طراحی و اجرای انواع برنامه‌ها ازجمله برنامه‌های آموزشی به‌منظور بهبود سبک زندگی زنان میان‌سال شهر بازرگان و درنتیجه بهبود کیفیت زندگی آن‌ها استفاده کنند.

واژه‌های کلیدی: زنان، میان‌سالی، سبک زندگی، کیفیت زندگی

متن کامل [PDF 559 kb]   (500 دریافت)