پیش‌زمینه و هدف: فرسودگی تحصیلی دانشجویان اهمیت زیادی دارد. فرسودگی تحصیلی باعث کاهش خودکارآمدی، عملکرد و پیشرفت تحصیلی، تعهد دانشجویان به انجام امور آموزشی، علاقه به ادامه تحصیل و مشارکت علمی پایین در حین تحصیل و بعد از تحصیل می‌شود. لذا این مطالعه به بررسی ارتباط بین فرسودگی تحصیلی با خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد پرداخته شده است. مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، تعداد 866 دانشجو از بین دانشجویان پزشکی، پرستاری، هوشبری، اتاق عمل و فوریت پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال تحصیلی 95-96 به‌صورت غیر تصادفی سهمیه‌ای انتخاب شدند. پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک – تحصیلی، پرسشنامه تعدیل‌شده فرسودگی تحصیلی برسو و پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان فرامن و نیز شاخص سنجش عملکرد تحصیلی دانشجویان بر اساس معدل کل نیمسال قبلی برای گردآوری داده‌ها استفاده شدند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS21 و با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و تحلیلی در سطح معنی‌داری 5 درصد مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که عملکرد تحصیلی (92/0±26/16)، خستگی هیجانی (38/6±12/16)، بی‌علاقگی (61/3±92/11)، ناکارآمدی (68/3±99/21) و خودکارآمدی (21/5 ±74/18) بودند. آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین فرسودگی تحصیلی و خودکارآمدی (r =-0/92, p

واژه‌های کلیدی: دانشجویان علوم پزشکی، عملکرد تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی، فرسودگی تحصیلی

متن کامل [PDF 435 kb]   (748 دریافت)