پیش‌زمینه و هدف: بیماری مزمن کلیوی یکی از بیماری‌های مزمن رایج بشری است که امروزه 2 تا 3 درصد مردم جهان را گرفتار کرده است. دو مؤلفه روان‌شناختی موردتوجه در بیماران دیالیزی تاب‌آوری و شادکامی است. در این راستا یکی از روش‌های درمانی آموزش ذهن‌آگاهی می‌باشد. لذا هدف از این بررسی تأثیر ذهن آگاهی بر شادکامی و تاب‌آوری بیماران دیالیزی مراجعه‌کننده به بیمارستان طالقانی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 1399 بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه نیمه تجربی تصادفی شده، بر روی 40 نفر از بیماران همودیالیزی مراجعه‌کننده به بیمارستان طالقانی انجام شد. بعد از تخصیص تصادفی ساده نمونه‌های منتخب افراد واجد شرایط، برنامه آموزش ذهن آگاهی برای گروه مداخله طی 8 جلسه 60 دقیقه‌ای انجام شد ولی بیماران گروه کنترل تحت مراقبت روتین قرار داشتند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه تاب‌آوری کانر-دیویدسون بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 16 و آنالیز کوواریانس تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین نمره شادکامی بعد از مداخله در گروه مداخله 2/10±65/78 و گروه کنترل 05/7±75/68 بود که این تفاوت ازلحاظ آماری معنادار است (05/0>P) و نشان می‌دهد آموزش ما در افزایش شادکامی مؤثر بوده است. همچنین میانگین نمره تاب‌آوری بعد از مداخله در گروه مداخله 33/9±7/76 و گروه کنترل 88/13±4/62 است که این تفاوت ازلحاظ آماری معنادار است (05/0>P) و نشان می‌دهد آموزش ما در افزایش تاب‌آوری مؤثر بوده است. نتیجه‌گیری: طی نتیجه‌گیری نهایی مشخص گردید که آموزش ذهن آگاهی برای بیماران دیالیزی قابلیت کاربرد داشته و بر افزایش تاب‌آوری و شادکامی بیماران اثربخش است.  

واژه‌های کلیدی: ذهن آگاهی، تاب‌آوری، شادکامی، دیالیز

متن کامل [PDF 536 kb]   (559 دریافت)