دوره 14، شماره 6 - ( شهریور 1395 )                   جلد 14 شماره 6 صفحات 550-543 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Farnia F, Baghshahi N, Zarei H. THE EFFECTIVENESS OF GROUP HOPE THERAPY ON HAPPINESS IN HEMODIALYSIS PATIENTS. Nursing and Midwifery Journal 2016; 14 (6) :543-550
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-2793-fa.html
فرنیا فرحناز، باغشاهی نعیمه، زارعی حسن. بررسی اثربخشی امید درمانی گروهی بر شادکامی بیماران همودیالیزی. مجله پرستاری و مامایی. 1395; 14 (6) :543-550

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-2793-fa.html

بررسی اثربخشی امید درمانی گروهی بر شادکامی بیماران همودیالیزی
فرحناز فرنیا1 ، نعیمه باغشاهی* 2، حسن زارعی3
1- مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران
2- دانشکده پرستاری مامایی و بیمارستان شهید رهنمون، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران (نویسنده مسئول) ، shayesteh2009@yahoo.co.uk
3- دانشگاه یزد، یزد، ایران
چکیده:   (8657 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: بیماران تحت دیالیز احتمالاً در معرض افسردگی و کاهش شادکامی قرار دارند که این امر به‌نوبه خود می‌تواند محرک ترک ادامه مراحل درمانی توسط آن‌ها باشد. در این راستا امید به آینده می‌تواند مشوق خوبی برای این بیماران باشد. لذا مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی امید درمانی گروهی بر شادکامی بیماران همودیالیزی طراحی شده است. مواد و روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده، در 46 بیمار همودیالیزی مراجعه‌کننده به دو بیمارستان آموزشی یزد انجام شد. بعد از تخصیص تصادفی نمونه‌های منتخب با نمونه‌گیری آسان اولیه افراد واجد شرایط، برنامه آموزشی امید درمانی گروهی برای گروه مداخله طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای انجام شد ولی بیماران گروه کنترل تحت مراقبت روتین بخش قرار داشتند. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسشنامه شادکامی آکسفورد بود. داده‌ها با ﺁزمون مجذورکای و تی تست تحت نرم‌افزار SPSS تحلیل شد. یافته‌ها: طبق نتایج، حدود سه‌چهارم افراد موردمطالعه مرد، متأهل و دارای تحصیلات زیر دیپلم بودند. در ابتدای مطالعه تفاوت معنی‌دار حیطه‌های مختلف شادکامی بین دو گروه مشاهده نگردید (0.05< p) ولی پس از امید درمانی، نمره کل شادکامی گروه مداخله از میانگین 72/12± 05/55 به 24/9±28/66 افزایش یافت (0.05>(p. نتایج نشان داد پس از مداخله، تغییرات نمره شادکامی در حیطه خلق مثبت معنی‌دار نشده است (0.05< p). بحث و نتیجه‌گیری: امید درمانی گروهی سبب افزایش شادکامی در بیماران تحت دیالیز در تمام حیطه‌ها به‌جز خلق مثبت شده است لذا نتایج می‌تواند در برنامه‌ریزی مراقبت در بخش‌های مربوطه استفاده شود. بعلاوه احتمالاً ایجاد خلق مثبت در این بیماران نیاز به رویکردهای دیگر یا مداخلات طویل‌المدت دارد. پیشنهاد می‌گردد مطالعات مشابه با نمونه بزرگ‌تر برای تائید یافته‌ها انجام گیرد.
واژه‌های کلیدی: امید، شادکامی، دیالیز
متن کامل [PDF 523 kb]   (2533 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb