پیش‌زمینه و هدف: یکی از مشکلات پزشکی شایع در دوران حاملگی اختلال تحمل گلوکز است. نظر به اینکه دیابت بارداری با اثرات سوء بر مادر و جنین همراه است، همچنین بر ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیمار تأثیر دارد، بنابراین انجام اقدامات لازم جهت کاهش عوارض بیماری و ارتقاء کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت بارداری، ضروری است. لذا این مطالعه باهدف تعیین تأثیر آموزش مهارت حل مسئله بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت بارداری، در شهر زنجان می‌باشد. مواد و روش کار: این پژوهش به روش کارآزمایی بالینی انجام شده است. نمونه‌ها شامل 76 مادر مبتلا به دیابت بارداری بودند. با استفاده از روش تقسیم تصادفی بلوکه‌ای، 38 نفر در گروه مداخله و 38 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه کیفیت زندگی 26 SF استفاده شد. در گروه مداخله آموزش حل مسئله طی 6 جلسه 60-45 دقیقه‌ای برگزار شد و گروه کنترل مراقبت‌های روتین را دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS، آزمون‌های کلموگروف اسمیرنوف، فریدمن، تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر، من ویتنی و تی مستقل مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه مداخله قبل از مداخله 32/10±73/44 و در گروه کنترل 58/8±09/43 بود که با در نظر گرفتن آزمون من ویتنی تفاوت آماری معنی‌داری وجود نداشت و بعد از مداخله در گروه مداخله 80/14±65/75 و در گروه کنترل 22/13±40/44 بود که این اختلاف ازنظر آماری معنادار بود (05/0p

واژه‌های کلیدی: دیابت بارداری، مهارت حل مسئله، کیفیت زندگی

متن کامل [PDF 454 kb]   (972 دریافت)