دوره 20، شماره 8 - ( آبان 1401 )                   جلد 20 شماره 8 صفحات 654-645 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Amanollahzadeh A, Alilu L, Khalkhali H. INVESTIGATING THE STATE OF EXISTENTIAL ANXIETY AND CENTRAL SELF-EVALUATION AND THEIR RELATIONSHIP WITH LIFE ORIENTATION IN THE PATIENTS WITH TYPE 2 DIABETES REFERRING TO URMIA DIABETES SOCIETY IN 2021. Nursing and Midwifery Journal 2022; 20 (8) :645-654
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4709-fa.html
امان‌الله‌زاده اکرم، آلیلو لیلا، خلخالی حمیدرضا. بررسی وضعیت اضطراب وجودی و خودارزشیابی مرکزی و ارتباط آنان با جهت‌گیری زندگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه‌کننده به انجمن دیابت شهر ارومیه در سال 1400. مجله پرستاری و مامایی. 1401; 20 (8) :645-654

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4709-fa.html


1- دانشجوی کارشناسی ارشد، داخلی پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ایران
2- دانشیار پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول)
3- استاد آمار زیستی، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده:   (775 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: فعالیت‌های حرکتی کم در بیماران مبتلا به دیابت باعث افزایش علائم اختلالات خلقی ازجمله اضطراب، افسردگی و استرس می‌شود. بنابراین برای فرد مبتلا به دیابت قبول و پذیرش این موضوع که باید زندگی خود را بر اساس بیماری تغییر دهد، همیشه مشکل بوده است. لذا در این راستا مطالعه‌ای باهدف تعیین وضعیت اضطراب وجودی و خودارزشیابی مرکزی در بیماران مبتلا به دیابت و ارتباط آنان با جهت‌گیری زندگی این افراد در شهر ارومیه در سال 1400 انجام گرفت.
مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی 360 نفر از بیماران مبتلا به دیابت در شهر ارومیه، ایران در سال 1400 انجام شد. از پرسشنامه‌های دموگرافیک، پرسشنامه اضطراب وجودی گود، پرسشنامه جهت‌گیری زندگی و نیز مقیاس خودارزشیابی مرکزی جاج برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری‌شده با استفاده از آماری توصیفی و استنباطی توسط نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 16 تجزیه‌وتحلیل شدند. برای مقایسه میانگین متغیرهای دو گروهی از آزمون تی مستقل، بیش از دو گروه از آزمون ANOVA و تعیین ارتباط بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد سطح معنی‌داری 05/0>P برای آنالیزهای آماری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بر اساس آزمون همبستگی پیرسون، بین نمرات خود ارزشیابی مرکزی و اضطراب وجودی شرکت‌کننده‌ها در پژوهش ارتباط آماری معنی‌داری وجود نداشت (547/0 P=). بااین‌حال، بر اساس آزمون همبستگی پیرسون، بین نمرات خود ارزشیابی مرکزی و جهت‌گیری زندگی شرکت‌کننده‌ها در پژوهش ارتباط آماری مستقیم و معنی‌داری وجود دارد (022/0 P=). همچنین بین نمرات اضطراب وجودی و جهت‌گیری زندگی شرکت‌کننده‌ها در پژوهش ارتباط آماری معنی‌داری وجود نداشت (065/0 P=).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل‌شده در این مطالعه که حاکی از ارتباط معنی‌دار بین نمرات خود ارزشیابی مرکزی و جهت‌گیری زندگی بیماران دچار دیابت بود، توصیه می‌گردد که برای افزایش بینش مثبت بیمار و کاهش بدبینی، افزایش توانایی بیماران برای کسب موفقیت و قدرت ساز گاری هیجانی و بهبود نگرش آن‌ها، آموزش‌های لازم از سوی پرستاران در طی دوران بستری و حین ترخیص صورت گیرد.
متن کامل [PDF 472 kb]   (280 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb