1- دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی شهید بهشتی
2- دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، z.keshavarz@sbmu.ac.ir or keshavarzzohre@yahoo.com
چکیده: (6466 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: رابطه بین ماما و مادر ترکیبی از تمامی جنبههای خدمات مامایی بوده، این ارتباط برای داشتن تجربه مثبت مادر در طول بارداری، زایمان و بعد از زایمان، ضروری است. لذا هدف این مطالعه تبیین تجارب ماماها از ارتباط ماما-مادر در اتاق زایمان میباشد.
مواد و روش کار: این مطالعه با رویکرد کیفی در سال 94-1393 انجام گردید. مشارکتکنندگان 20 مامای شاغل در اتاق زایمان یکی از مراکز آموزشی درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اراک بودند، که بهصورت نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. روش جمعآوری دادهها شامل مصاحبههای عمیق نیمه ساختارمند بود. دادههای حاصل از مطالعه توسط روش تحلیل محتوای کیفی آنالیز شدند.
یافتهها: فرایند تجزیهوتحلیل دادهها درنهایت به پیدایش طبقه اصلی عوامل مؤثر بر تیمارداری و زیر طبقات عوامل زمینهای (موانع و عوامل تسهیلکننده)، ویژگیهای حرفهای ماما (مهارت برقراری ارتباط، وظیفهشناسی، همدلی صبر و شکیبایی، مجرب بودن، داشتن انگیزه)، اصول اخلاقی (احترام به حریم شخصی، رازداری) و احترام به شأن و منزلت (ارزش انسانی قائل شدن، تواضع و فروتنی، احترام به قومیتهای مختلف) منجر شد. هرکدام از طبقات، زیر طبقات و کدهای اولیه در متن مقاله بهتفصیل شرح داده شدهاند.
بحث و نتیجهگیری: سیاستگذاران نیاز به درک فاکتورهای پیچیدهای دارند که ارتباط ماما-مادر را تحت تأثیر قرار میدهد تا بتوانند موانع ارتباط ماما با مادر را مرتفع سازند. بهبیاندیگر لازم است شرایط و زمینه لازم جهت برقراری ارتباط، پرورش و تقویت مهارتهای ارتباطی و مراقبتی ماماها، در اتاق زایمان را فراهم کنند.
نوع مطالعه:
کیفی |
موضوع مقاله:
مامایی