دوره 18، شماره 2 - ( اردیبهشت 1399 )                   جلد 18 شماره 2 صفحات 94-84 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

yalfani A L, bigdeli N, Anvari R, gandomi F. COMPARISON OF STATIC, DYNAMIC BALANCE AND CURVATURE OF THE SPINE IN WOMEN WITH AND WITHOUT DIASTASIS RECTI ABDOMINAL IN THE POSTPARTUM PERIOD. Nursing and Midwifery Journal 2020; 18 (2) :84-94
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4055-fa.html
یلفانی علی، بیگدلی ناهید، انوری رقیه، گندمی فرزانه. مقایسه تعادل ایستا، پویا و انحنای ستون فقرات در زنان با و بدون دیاستازیس رکتی شکمی در دوره پس از زایمان. مجله پرستاری و مامایی. 1399; 18 (2) :84-94

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4055-fa.html


1- دانشیار، دکتری توانبخشی ورزشی، گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران(نویسنده مسئول) ، ali_yalfani@yahoo.com
2- دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
3- استادیار، دکترای تخصصی و جراح زنان و زایمان، گروه زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
4- استادیار، گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ، دانشکده تربیت بدنی، دانشگاه رازی ، کرمانشاه، ایران
چکیده:   (2619 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: به افزایش فاصله بین دو عضله راست شکمی در دوران بارداری و پس‌ازآن دیاستازیس رکتی می­گویند. اختلالات اسکلتی عضلانی بسیاری برای زنان مبتلا به این عارضه پس از زایمان در ناحیه کمری-لگنی به وجود می­آید. هدف از این پژوهش مقایسه تعادل ایستا، پویا و انحنای ستون فقرات در زنان با و بدون دیاستازیس رکتی شکمی در دوره پس از زایمان می­باشد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه گذشته‌نگر از نوع مورد_شاهدی است. 40 زن 2 تا 5 ماه پس از زایمان در این مطالعه شرکت کردند و به دو گروه سالم (20n=) با میانگین سنی 88/4±45/26 سال و مبتلا به دیاستازیس رکتی (20n=) با میانگین سنی 18/5±35/29 سال تقسیم شدند. برای ارزیابی دو گروه در این مطالعه، از خط­کش منعطف جهت ارزیابی انحنای ستون فقرات و به‌منظور سنجش تعادل ایستا و پویا، از دستگاه تعادل­سنج بایودکس استفاده شد. اطلاعـات به‌دست‌آمده بـا اســتفاده از نرم­افزار SPSS نسخه 24 و آزمون آماری t مستقل مورد تجزیه‌وتحلیل قـرار گرفـت.  یافته‌ها: نتایج این تحقیق نشان داد که بین دو گروه، زاویه لوردوز کمری معنی­دار (05/0p≤) و زاویه کایفوز سینه­ای غیرمعنی­دار می­باشد (05/0p≥). همچنین نتایج تعادل استاتیک در حالت ثبات کلی، قدامی-خلفی و جانبی تفاوت معنی­داری بین دو گروه نشان داد (05/0p≤)، اما در تعادل داینامیک به‌جز در ثبات قدامی-خلفی (05/0p≤)، تفاوت معنی­داری مشاهده نشد (05/0p≥). نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر نشان داد که هایپرلوردوزیس کمری و عدم ثبات پوسچرال متعاقب با دیاستازیس رکتی شکمی به وجود می­آید و زنان مبتلا به این عارضه پس از زایمان بدون مدالیته­های درمانی، بهبودی اندکی دارند، زیرا پس از زایمان با توجه به کوچک شدن حجم رحمی، عضلات شکمی شل و آویزان می­شود و عدم‌حمایت عضلانی در این ناحیه به وجود می­آید که می­تواند موجب افزایش نوسانات پوسچرال زنان بیمار نسبت به زنان سالم و کند شدن روند بهبودی هایپرلوردوزیس گردد.
متن کامل [PDF 3047 kb]   (1097 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مامایی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb