Hasanpoor E, Karimi-Afshar E, Soltani-Nejad M S, Manzari-Tavakoli V. THE EFFECTIVENESS OF GROUP THERAPY SCHEMA ON SOCIAL HEALTH AND PSYCHOLOGICAL TOUGHNESS OF NURSES AT AFZALIPUR HOSPITAL OF KERMAN, IRAN. Nursing and Midwifery Journal 2023; 20 (11) :922-930
URL:
http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4801-fa.html
حسنپور عصمت، کریمیافشار عشرت، سلطانینژاد محمدسجاد، منظری توکلی وحید. اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر سلامت اجتماعی و سرسختی روانشناختی پرستاران بیمارستان افضلیپور کرمان. مجله پرستاری و مامایی. 1401; 20 (11) :922-930
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4801-fa.html
1- استادیار، گروه علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران (نویسنده مسئول)
2- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان، ایران
3- دکترای تخصصی روانشناسی تربیتی، مدرس دانشگاه فرهنگیان، کرمان، ایران
4- استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان، کرمان، ایران
چکیده: (1586 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: افزایش راهبردهای روانشناسی مثبت نظیر مثبتنگری، سلامت اجتماعی، سرسختی و انعطافپذیری در پرستاران میتواند به سلامت آنان و جامعه کمک کند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر سلامت اجتماعی و سرسختی روانشناختی پرستاران شاغل در بیمارستان افضلی پور کرمان بود.
مواد و روشکار: پژوهش حاضر نیمهتجربی از نوع پیشآزمون_پسآزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان افضلی پور کرمان در سال 1400 تشکیل دادند. جامعه مورد مطالعه این پژوهش شامل 30 نفر از جامعه مذکور بودند که با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب گردیدند و به کمک شیوه تصادفی ساده، در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گماشته شدند. گروه آزمایش تحت 10 جلسه طرحواره درمانی قرار گرفتند، اما در مورد گروه کنترل اقدامی انجام نشد. پرسشنامههای سلامت اجتماعی کییز (1988) و سرسختی روانشناختی کوباسا (1979) در مورد آنها اجرا شد. تجزیه و تحلیل دادهها با آزمونهای توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنیداری در نظر گرفته شد.
یافتهها: در مرحله پسآزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری مشاهده شد (01/0p<)، در متغیر سلامت اجتماعی، میانگین گروه آزمایش در پسآزمون (52/59) تفاوت معناداری را با میانگین گروه کنترل (71/48) و در متغیر سرسختی روانشناختی میانگین گروه آزمایش در پسآزمون (13/49) تفاوت معناداری را با میانگین گروه کنترل (27/40) نشان داد که حاکی از اثرگذاری طرحواره درمانی گروهی بر سلامت اجتماعی و سرسختی روانشناختی میباشد.
بحث و نتیجهگیری: نتایج حاکی از اهمیت طرحواره درمانی گروهی بر سلامت اجتماعی و سرسختی روانشناختی پرستاران بود. بنابراین پیشنهاد میشود مشاوران و درمانگران برای کاهش مشکلات روانشناختی پرستاران از طرحوارهدرمانی گروهی استفاده کنند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری