Jafari Oori M, Najafi Ghezlzah T, Mehrtak M, Nasiri K, Aryapoor S. THE EFFECT OF A MULTIDIMENSIONAL FALL PREVENTION PROGRAM ON STATIC AND DYNAMIC BALANCE IN NURSING HOMES IN TEHRAN. Nursing and Midwifery Journal 2015; 13 (5) :367-376
URL:
http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-2168-fa.html
جعفری عوری مهدی، نجفیقزلجه طاهره، مهرتک محمد، نصیری خدیجه، آریاپور سارا. تاثیر برنامه چند بعدی پیشگیری از سقوط بر تعادل ایستا و پویای سالمندان ساکن سرای سالمندی تهران. مجله پرستاری و مامایی. 1394; 13 (5) :367-376
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-2168-fa.html
1- دانشجوی دکتری پرستاری، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران، ایران/ مربی موسسه آموزش عالی سلامت مشکین شهر، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران.
2- استادیار گروه آموزشی پرستاری مراقبتهای ویژه دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علـوم پزشـکی ایـران، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، mehdi.jafari1081@yahoo.com
3- استادیار موسسه آموزش عالی سلامت مشکین شهر، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
4- مربی دانشکده پرستاری و مامایی خلخال، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
5- دانشجوی پرستاری، موسسه آموزش عالی سلامت مشگین شهر، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، ایران
چکیده: (6657 مشاهده)
تأثیر
برنامه چندبعدی پیشگیری از سقوط بر تعادل ایستا و پویای سالمندان ساکن سرای سالمندی تهران تاریخ
دریافت 22/01/1394 تاریخ پذیرش 31/03/1393 چکیده پیشزمینه
و هدف: عدم
تعادل مهمترین علت سقوط سالمندان هست. سقوط دارای عوارض جسمی، روحی، اقتصادی هست.
پژوهش حاضر باهدف تعیین تأثیر برنامه چندبعدی پیشگیری از سقوط بر تعادل ایستا و پویای
سالمندان تهران انجام گرفت. مواد و روش
کار: این مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد بر روی 60 سالمند
ساکن آسایشگاه سالمندی و دارای معیارهای ورود به مطالعه انجام شد. مداخله چندبعدی بر آموزش به سالمند
و مراقبین، ورزش (ورزش کششی، تعادلی، قدرتی) و اصلاح محیطی متمرکز بود. پس
از اخذ رضایت آگاهانه، قبل و پس از 6 ماه از شروع مداخله دادهها با استفاده از فرم
اطلاعات دموگرافیک، آزمون برخاستن و حرکت کردن زماندار (TUG) و
آزمون ارزیابی قابلیت حرکتی(POAM) جمعآوری شد. از آمار توصیفی برای طبقهبندی دادهها و از آمار استنباطی
من ویتنی، کروسکال والیس پس از تأیید نرمال
نبودن دادهها با استفاده از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف جهت تجزیهوتحلیل دادهها
استفاده شد. سطح معناداری در این مطالعه 05/0 در نظر گرفته شد. یافتهها: میانگین امتیاز آزمون
ارزیابی قابلیت حرکتی سالمندان در 6 ماه بعد از مداخله به ترتیب 68/3±21/17
و 88/1± 54/24 بود. همچنین میانگین زمان ثبتشده برای سالمندان در
آزمون برخاستن و حرکت کردن زماندار قبل و شش ماه بعد از مداخله به ترتیب 99/6±55/21
و 54/3± 11/15 بود. نتایج مطالعه نشان داد واحدهای پژوهش
قبل و بعد از مداخله تفاوت معنیدار آماری در آزمون ارزیابی قابلیت
حرکتی (001/0Pvalue
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری