دوره 15، شماره 4 - ( تیر 1396 )                   جلد 15 شماره 4 صفحات 291-281 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Aghakhani N, sanaie K, Baghaei R, Khademvatan K. THE IMPACT OF EDUCATIONAL- SUPPORTIVE SELF-CARE PACKAGE ON ANXIETY, DEPRESSION AND STRESS IN MYOCARDIAL INFARCTION PATIENTS HOSPITALIZED IN SHAHID GHOLIPOUR HOSPITAL, BOUKAN, IRAN, 2016. Nursing and Midwifery Journal 2017; 15 (4) :281-291
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-2996-fa.html
آقاخانی نادر، سنایی خورشید، بقایی رحیم، خادم وطن کمال. بررسی تأثیر بسته آموزشی – حمایتی خودمراقبتی بر اضطراب، افسردگی و استرس در بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد. مجله پرستاری و مامایی. 1396; 15 (4) :281-291

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-2996-fa.html


1- استادیار، مرکز تحقیقات ایمنی بیمار، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
2- دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت‌های ویژه (نویسنده مسئول) ، k.sanaie@gmail.com
3- دانشیار، مرکز تحقیقات ایمنی بیمار، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
4- دانشیار، مرکزتحقیقات ایمنی بیمار، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده:   (6122 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: انفارکتوس میوکارد از شایع‌ترین بیماری قلبی و عروقی شناخته‌شده که هرچند می‌توان آن را کنترل کرد، اما بیماران مبتلا، همواره در معرض عوامل تنش‌زای جسمی، روانی، اجتماعی ناشی از آن قرار دارند. به همین دلیل این بیماران نیازمند مداخلات پرستاری ازجمله استفاده از روش‌های مؤثر آموزش به بیمار هستند. از طرفی خود مراقبتی عامل مهمی در درمان و مراقبت بیماران است. استفاده از بسته آموزشی- حمایتی به‌عنوان روشی تسهیل‌کننده می‌تواند در درک و به‌کارگیری روش‌های خود مراقبتی مؤثر باشد. این مطالعه جهت بررسی تأثیر بسته آموزشی- حمایتی خود مراقبتی بر میانگین اضطراب، افسردگی و استرس در بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی، 86 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد مراجعه‌کننده به بیمارستان شهید دکتر قلی‌پور بوکان به‌صورت نمونه‌های در دسترس وارد مطالعه شدند و سپس به‌صورت تخصیص تصادفی به‌ دو گروه 43 نفره در گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. آموزش خودمراقبتی در گروه مداخله بعد از گذشت 48 ساعت از بستری و سپری‌شدن فاز حاد بیماری، با ارائه بسته آموزشی _حمایتی خود مراقبتی و به روش چهره به چهره انجام شد. حمایت اجتماعی در چهار بعد حمایت عاطفی، ابزاری، اطلاعاتی و ارزیابی انجام گرفت. جهت تفهیم بهتر آموزش ارائه‌شده از خانواده بیمار نیز کمک گرفته شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه جمعیت‌شناختی و پرسشنامه استاندارد (اضطراب، استرس، افسردگی) بود. این پرسشنامه‌ها قبل از انجام مداخله، قبل از ترخیص از بیمارستان و دو ماه بعد از ترخیص به‌صورت تماس تلفنی یا مراجعه به منزل بیماران در گروه مداخله و کنترل تکمیل شدند. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، از آزمون تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر با استفاده از برنامه نرم‌افزار SPSS-21 استفاده شد. یافته‌ها: این مطالعه نشان داد که میانگین و انحراف معیار اضطراب در گروه مداخله بعد از استفاده از بسته آموزشی-حمایتی کاهش یافته است (96/3±62/12)(05/0>p). همچنین بررسی میزان افسردگی در دو گروه مداخله و کنترل نشان داد که بعد از استفاده از بسته آموزشی –حمایتی در گروه مداخله میانگین و انحراف معیار افسردگی کاهش پیدا کرده است (75/2±23/12)(05/0>p). یافته‌ها نشان داد که استفاده از بسته آموزشی و حمایتی موجب تأثیر معنی‌داری بر روی استرس بیماران نشده است (97/1±41/9) (05/0
متن کامل [PDF 515 kb]   (1578 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb