RAHMANI A, Vahid Zamanzadeh V, afrooz R, Abdullahzadeh F. HEALTH CARE PROVIDERS’ SUPPORT IN CANCEROUS PATIENTS REFFERRED TO ARDABIL IMAM KHOMEINI MEDICAL CENTER. Nursing and Midwifery Journal 2017; 14 (12) :1041-1051
URL:
http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3069-fa.html
رحمانی آزاد، زمان زاده وحید، افروز راشد، عبداله زاده فرحناز. حمایت پرسنل درمانی در بیماران مبتلا به سرطان مراجعهکننده به مرکز درمانی امام خمینی (ره) اردبیل. مجله پرستاری و مامایی. 1395; 14 (12) :1041-1051
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3069-fa.html
1- استادیار، دکترای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
2- استاد، دکترای پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
3- کارشناسی ارشد، آموزش پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران (نویسنده مسئول) ، afrooz.rashed@yahoo.com
4- ربی، کارشناسی ارشد آموزش پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
چکیده: (5514 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: تشخیص سرطان تجربهای بسیار ناخوشایند و غیرقابلباور برای هر فرد است که مشکلات جسمی و ناراحتیهای روانی را به همراه دارد. حمایت پرسنل درمانی از منابع مهم مقابلهای برای کمک به بیماران مبتلا به سرطان در سازگاری با بیماری است که تحمل این مشکلات را برای بیماران تسهیل و شدت استرسهای زندگی در بیماران را کاهش میدهد. این مطالعه بهمنظور بررسی سطح حمایت پرسنل درمانی در بیماران مبتلا به سرطان مراجعهکننده به مرکز درمانی امام خمینی (ره) اردبیل انجام گردید.
مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی در مرکز درمانی امام خمینی (ره) وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال 1393 انجام گرفت. 230 بیمار دارای تشخیص قطعی سرطان با روش در دسترس در این مطالعه شرکت داده شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامهای شامل دو قسمت مشخصات دموگرافیک و حمایت پرسنل درمانی جمعآوری و با آزمونهای آماری توصیفی و استنباطی شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن تجزیهوتحلیل شد.
یافته ها: میانگین سطح حمایت پرسنل درمانی با دامنه امتیاز 80-16، برابر 7/58 بود. میانگین سطح حمایت پزشکان و پرستاران با دامنه امتیاز 40-8 به ترتیب برابر 3/29 و 4/29 به دست آمد. ارتباط معنیداری بین سطح حمایت پرسنل درمانی با سن، جنس، وضعیت تأهل، سطح تحصیلات، نوع شغل، وضعیت درآمد، سابقه متاستاز، سابقه عود بیماری، مدتزمان سپری شده از عود یا متاستاز و مدتزمان سپری شده از آگاهی از تشخیص بیماری وجود نداشت. بین سطح حمایت پرسنل درمانی با سابقه بستری شدن ارتباط معنیدار و معکوس وجود داشت. میانگین حمایت پرسنل درمانی در بیماران متأهل، کارمند، دارای مدرک تحصیلی دیپلم، دارای خرج بیش از درآمد، زندگی به همراه همسر و مبتلا به سرطان خون بیشتر بود. بین زنان و مردان در سطح حمایت پرسنل درمانی تفاوتی وجود نداشت.
بحث و نتیجه گیری: یافتههای مطالعه حاکی از متوسط به بالا بودن سطح حمایت پرسنل درمانی در بیماران مبتلا به سرطان بود. همچنین، بر اساس نتایج، افراد مجرد و مطلقه و بیوه، بیسواد، بیکار، زندگی به همراه فرزندان و دارای سرطان ریه حمایت پرسنل درمانی کمتری دریافت کرده بودند. بنابراین، لازم است نقش پرسنل درمانی در برنامهریزی مراقبتی برای این بیماران بهخصوص در گروههای با سطح حمایت پایین مدنظر قرار گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری