دوره 17، شماره 10 - ( دی 1398 )                   جلد 17 شماره 10 صفحات 809-780 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mohammadi E, Salmani F. THE PRACTICES AND BARRIERS TO ADULT VISITING IN INTENSIVE CARE UNITS: AN INTEGRATED REVIEW. Nursing and Midwifery Journal 2020; 17 (10) :780-809
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3629-fa.html
محمدی عیسی، سلمانی فاطمه. شیوه‌ها و موانع ملاقات در بخش‌های مراقبت ویژه بزرگ‌سالان: یک مرور یکپارچه. مجله پرستاری و مامایی. 1398; 17 (10) :780-809

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3629-fa.html


1- استاد گروه پرستاری دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- مرکز تحقیقات توسعه علوم پرستاری و مامایی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران (نویسنده مسئول) ، ft_salmani@yahoo.com.au
چکیده:   (3694 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: در بخش مراقبت‌های ویژه بیماران بحرانی که نیاز به مراقبت‌های خاص دارند بستری گردیده که ملاقات همراهان در این بخش‌ها متفاوت از بخش‌های دیگر می‌باشد. بطوریکه در بیمارستان‌های مختلف مقررات محدودکننده یا حتی ممنوعیت‌هایی وضع کرده و یا شکل و نوع ملاقات را متفاوت مقرر می‌کنند. این محدودیت‌ها می‌تواند برای بیمار و خانواده استرس‌زا و پیامدهایی داشته باشد. دلایل این مقررات خاص در عین اینکه متفاوت است اما شناخته‌شده و تعریف‌شده نیست. این مطالعه باهدف بررسی شیوه‌ها و موانع ملاقات در بخش‌های مراقبت ویژه بزرگ‌سالان انجام گردیده است. مواد و روش کار: این مقاله یک مطالعه مروری یکپارچه از متون مرتبط با شیوه‌ها و موانع ملاقات در بخش مراقبت‌های ویژه بزرگ‌سالان می‌باشد که در پایگاه‌های داده‌های  CINAHL, Medline, Scopus, Cochrane Data Base of Systematic Reviews, Iran Medex, Scientific Information Database (SID) and Google Scholar در طی دوره سال‌های 1990 تا 2017 منتشرشده، موردبررسی قرار گرفت. در طی جستجو 51 مقاله، 1 پایان‌نامه و یک کتاب در این زمینه بررسی و انتخاب گردید. تحلیل داده‌ها به روش راسل (2005) انجام شد. یافته‌ها: تحلیل داده‌های حاصله نشان داد که چهار شیوه ملاقات محدود، باز، آزاد و بر طبق ترجیحات بیمار در بخش‌های مراقبت ویژه وجود دارد. موانع مختلفی جهت ملاقات در بخش‌های مراقبت ویژه عنوان گردیده است که از مهم‌ترین آن‌ها وجود باور منفی پرسنل بخش در زمینه ملاقات و نداشتن اعتقاد بر سودمند بودن آن برای بیمار می‌باشد. ازجمله باورهای منفی محدود کردن ملاقات در بخش‌های ویژه که در اکثر مطالعات به آن‌ها اشاره شده است شامل افزایش ریسک عفونت، تداخل با برنامه درمانی و مراقبتی، افزایش استرس روانی و فیزیولوژیکی و خستگی بیمار و خانواده می‌باشد.  نتیجه‌گیری: انتخاب روش یا نوع ملاقات در بخش‌های ویژه تحت تأثیر موانع مفروض، تجربه‌شده یا ذهنی پرسنل و مدیران است. با توجه به اینکه از موانع اصلی ملاقات در بخش‌های مراقبت ویژه باورهای منفی در مورد ملاقات در بخش مراقبت‌های ویژه می‌باشد پیشنهاد می‌گردد آموزش مناسب در این زمینه جهت پرسنل بخش مراقبت ویژه صورت گیرد به‌طوری‌که اصلاح باورهای پرسنل بخش مراقبت ویژه در مورد ملاقات بیمار می‌تواند زمینه را برای استفاده از مزایای حضور خانواده فراهم آورد.
متن کامل [PDF 785 kb]   (982 دریافت)    
نوع مطالعه: مروری | موضوع مقاله: پرستاری

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb