1- استاد گروه پرستاری دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2- مرکز تحقیقات توسعه علوم پرستاری و مامایی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران (نویسنده مسئول) ، ft_salmani@yahoo.com.au
چکیده: (3694 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: در بخش مراقبتهای ویژه بیماران بحرانی که نیاز به مراقبتهای خاص دارند بستری گردیده که ملاقات همراهان در این بخشها متفاوت از بخشهای دیگر میباشد. بطوریکه در بیمارستانهای مختلف مقررات محدودکننده یا حتی ممنوعیتهایی وضع کرده و یا شکل و نوع ملاقات را متفاوت مقرر میکنند. این محدودیتها میتواند برای بیمار و خانواده استرسزا و پیامدهایی داشته باشد. دلایل این مقررات خاص در عین اینکه متفاوت است اما شناختهشده و تعریفشده نیست. این مطالعه باهدف بررسی شیوهها و موانع ملاقات در بخشهای مراقبت ویژه بزرگسالان انجام گردیده است. مواد و روش کار: این مقاله یک مطالعه مروری یکپارچه از متون مرتبط با شیوهها و موانع ملاقات در بخش مراقبتهای ویژه بزرگسالان میباشد که در پایگاههای دادههای CINAHL, Medline, Scopus, Cochrane Data Base of Systematic Reviews, Iran Medex, Scientific Information Database (SID) and Google Scholar در طی دوره سالهای 1990 تا 2017 منتشرشده، موردبررسی قرار گرفت. در طی جستجو 51 مقاله، 1 پایاننامه و یک کتاب در این زمینه بررسی و انتخاب گردید. تحلیل دادهها به روش راسل (2005) انجام شد. یافتهها: تحلیل دادههای حاصله نشان داد که چهار شیوه ملاقات محدود، باز، آزاد و بر طبق ترجیحات بیمار در بخشهای مراقبت ویژه وجود دارد. موانع مختلفی جهت ملاقات در بخشهای مراقبت ویژه عنوان گردیده است که از مهمترین آنها وجود باور منفی پرسنل بخش در زمینه ملاقات و نداشتن اعتقاد بر سودمند بودن آن برای بیمار میباشد. ازجمله باورهای منفی محدود کردن ملاقات در بخشهای ویژه که در اکثر مطالعات به آنها اشاره شده است شامل افزایش ریسک عفونت، تداخل با برنامه درمانی و مراقبتی، افزایش استرس روانی و فیزیولوژیکی و خستگی بیمار و خانواده میباشد. نتیجهگیری: انتخاب روش یا نوع ملاقات در بخشهای ویژه تحت تأثیر موانع مفروض، تجربهشده یا ذهنی پرسنل و مدیران است. با توجه به اینکه از موانع اصلی ملاقات در بخشهای مراقبت ویژه باورهای منفی در مورد ملاقات در بخش مراقبتهای ویژه میباشد پیشنهاد میگردد آموزش مناسب در این زمینه جهت پرسنل بخش مراقبت ویژه صورت گیرد بهطوریکه اصلاح باورهای پرسنل بخش مراقبت ویژه در مورد ملاقات بیمار میتواند زمینه را برای استفاده از مزایای حضور خانواده فراهم آورد.
نوع مطالعه:
مروری |
موضوع مقاله:
پرستاری