دوره 19، شماره 9 - ( آذر 1400 )                   جلد 19 شماره 9 صفحات 695-683 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sadeghi R, Aghakhani N, Baghaei R, Nejadrahim R. THE EFFECT OF COLLABORATIVE CARE MODEL ON QUALITY OF LIFE IN PATIENTS WITH DIABETIC FOOT ULCERS. Nursing and Midwifery Journal 2021; 19 (9) :683-695
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3723-fa.html
صادقی رسول، آقاخانی نادر، بقائی رحیم، نژادرحیم رحیم. بررسی تأثیر اجرای مدل مراقبت مشارکتی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی درمانی طالقانی ارومیه در سال 1397. مجله پرستاری و مامایی. 1400; 19 (9) :683-695

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3723-fa.html

بررسی تأثیر اجرای مدل مراقبت مشارکتی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی درمانی طالقانی ارومیه در سال 1397
رسول صادقی1 ، نادر آقاخانی*2 ، رحیم بقائی3 ، رحیم نژادرحیم4
1- داﻧﺸﺠﻮی ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ ﻣﺮاﻗﺒﺖ‌ھﺎی ویﮋه ﭘﺮﺳﺘﺎری، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ اروﻣیه، ارومیه، ایران
2- داﻧﺸﯿﺎر ﭘﺮﺳﺘﺎری، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ اروﻣﯿﮫ، ارومیه، ایران (ﻧﻮیﺴﻨﺪه ﻣﺴﺌﻮل) ، naderaghakhani2000@gmail.com
3- داﻧﺸﯿﺎر ﭘﺮﺳﺘﺎری، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ اروﻣﯿﮫ، ارومیه، ایران
4- اﺳﺘﺎدیﺎرﻋﻔﻮﻧﯽ، داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﮑﯽ اروﻣﯿه، ارومیه، ایران
چکیده:   (3008 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: دیابت یکی از بیماری‌های مزمن است که با مشکلات عروقی و عوارض جسمی و روانی خود می‌تواند کیفیت زندگی بیماران را مختل کند. عوارض مزمن این بیماری، ازجمله زخم پای دیابتی بر اهمیت درمان بر پایه خودمراقبتی در این بیماری می‌افزاید که تأثیری عمیق در بهبود کیفیت زندگی بیماران دارد. به همین دلیل مشارکت بیماران در امر درمان ضروری است. یکی از مهم‌ترین روش‌های رسیدن به این هدف استفاده از الگوی مراقبت مشارکتی است. مطالعه حاضر به‌صورت کارآزمایی بالینی با هدف تعیین تأثیر اجرای مدل مراقبت مشارکتی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی بستری در بیمارستان طالقانی ارومیه انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، 60 بیمار واجد شرایط به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی از جامعه در دسترس انتخاب و به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص داده شدند. طی جلسه اول برای هر دو گروه، پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی و پرسشنامه دموگرافیک تکمیل شد. سپس برنامه اجرای مدل مراقبت مشارکتی برای گروه مداخله (شامل مراحل: انگیزش، آماده‌سازی، درگیرسازی، ارزشیابی) به‌صورت چهره به چهره و پمفلت به مدت 7 جلسه یک‌ساعته برگزار شد. سه ماه پس از اتمام برنامه مشارکتی، هر دو گروه مجدداً نسبت به تکمیل پرسشنامه اقدام کردند. یافته‌ها: بر اساس یافته‌های به‌دست‌آمده، میانگین نمرات کیفیت زندگی و ابعاد آن (به‌جز مؤلفه‌ی اوضاع اقتصادی) بین دو گروه مداخله و کنترل بعد از اجرای مدل مراقبت مشارکتی متفاوت بود (001/0> p). همچنین میانگین نمرات کیفیت زندگی و ابعاد آن (به‌جز مؤلفه‌های فعالیت روزانه، رضایت از زندگی و اوضاع اقتصادی) درون گروه مداخله بعد از اجرای مدل مراقبت مشارکتی نسبت به قبل از مداخله، به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (001/0> p). بحث و نتیجه‌گیری: اجرای مدل مراقبت مشارکتی بر بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی مؤثر هست. بنابراین توصیه می‌شود پرستاران بر اساس این تئوری به همراه ارزیابی نیازها و توانایی بیمار، آن‌ها را در خودمراقبتی تشویق کرده تا از وقوع و پیشرفت عوارض دیابت پیشگیری کرده و باعث کاهش هزینه‌های درمانی شوند.
واژه‌های کلیدی: مدل مراقبت مشارکتی، کیفیت زندگی، زخم پای دیابتی
متن کامل [PDF 556 kb]   (931 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb