shirjang A, Mahfoozpour S, Masoudi Asl I, Doshmangir L. IRAN’S PRIMARY HEALTH CARE CHALLENGES IN REALIZING PUBLIC HEALTH COVERAGE: A QUALITATIVE STUDY. Nursing and Midwifery Journal 2020; 18 (2) :166-179
URL:
http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3935-fa.html
شیرجنگ احمد، محفوظ پور سعاد، مسعودی اصل ایروان، دشمنگیر لیلا. چالشهای مراقبتهای بهداشتی اولیه ایران در راستای تحقق پوشش همگانی سلامت: مطالعه کیفی. مجله پرستاری و مامایی. 1399; 18 (2) :166-179
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3935-fa.html
1- دکترای مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، مرکز ملی تحقیقات بیمه سلامت، سازمان بیمه سلامت ایران، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، shirjangahmad@yahoo.com
2- دانشیار گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، مرکز تحقیقات ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیتها، تهران، ایران
3- دانشیار گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- دانشیار گروه مدیریت خدمات بهداشتی، مرکز تحقیقات مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، قطب علمی و آموزشی مدیریت سلامت ایران، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، مرکزتحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
چکیده: (4941 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: باوجود پیشرفتهای زیاد در حوزه سلامت، نظامهای سلامت پاسخگوی همه نیازهای جوامع نمیباشند فلذا کشورهای جهان در اجلاس آستانه 2018 توافق کردند تا در جهت رسیدن به پوشش جهانی سلامت UHC مراقبتهای بهداشتی اولیهی PHC را تقویت کنند. این مطالعه در راستای شناسایی چالشهای نظام PHC ایران و ارائه راهکارهای عملی جهت رفع آنها انجام گرفته است.
مواد و روشها: این مطالعه کیفی با استفاده از مصاحبه و بررسی اسناد انجام شد. مصاحبه با تصمیم گیران، خبرگان اجرایی و آکادمیک، مدیران و کارشناسان حوزه PHC صورت گرفت و اسناد ملی و بینالمللی در حوزه سلامت موردبررسی قرار گرفتند. چارچوب Building Blocks سازمان بهداشت جهانی برای کدگذاری دادهها استفاده شد تحلیل دادهها به روش تحلیل محتوای قیاسی با استفاده از نرمافزار 12MAXQDA انجام گردید.
یافتهها: با توجه به تغییر نیازهای سلامتی مردم، امروزه نظام PHC در ایران با چالشهایی مواجه شده است چراکه ساختار متمرکز موجود در مواجهه با تغییرات انعطاف لازم را ندارد بخش خصوصی در ارائه خدمات نقش کمرنگی داشته بین سطوح ارائه خدمات هماهنگی وجود ندارد و سیستمهای موازی به وجود آورده است علیرغم کمبود منابع، در برنامهریزی و توزیع عادلانه منابع مشکلاتی وجود دارد سیستمهای اطلاعاتی هنوز کامل نشدهاند برنامههای درسی دانشگاهی با PHC هماهنگی ندارد درنتیجه نیروی انسانی توانایی پاسخگویی به نیازهای شغلی را ندارند.
بحث و نتیجهگیری: در راستای بهبود وضعیت سلامت کشور و با توجه به تعهدات بینالمللی همچنین لزوم دستیابی به UHC، بایستی با اولویتبندی چالشها و راهکارهای موجود، اصلاحات عملی و متناسب با شرایط جامعه را ضمن استفاده از تجارب سایر کشورهای جهان در جهت تقویت PHC به اجرا گذاشت.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
بهداشت