1- کارشناسی ارشد انفورماتیک پزشکی، مرکز تحقیقات مدیریت ارائه خدمات سلامت، پژوهشکده آیندهپژوهی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
2- کارشناسی ارشد فناوری اطلاعات سلامت، مرکز تحقیقات انفورماتیک پزشکی، پژوهشکده آینده پژوهی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
3- دانشجوی دکتری انفورماتیک پزشکی، گروه علوم اطلاعات سلامت، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران (نویسنده مسئول). مرکز تحقیقات انفورماتیک پزشکی، پژوهشکده آینده پژوهی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران (نویسنده مسئول) ، salmanifarzad@gmail.com
چکیده: (2118 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: سرمایهگذاری در آموزش پرستاران میتواند منجر به بهبود دانش و مهارتها، ارتقا کیفیت خدمات ارائهشده و عملکرد بهتر آنها شود. ارزیابی نیازهای آموزشی گام درستی در طراحی یک برنامه آموزشی مناسب و مقرونبهصرفه میباشد. هدف این مطالعه شناسایی مهمترین نیازهای آموزشی پرستاران شاغل در بیمارستانها بود.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی- توصیفی در سال 1398 بر روی 150 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستانهای آموزشی شهر کرمان انجام پذیرفت. دادهها با استفاده از یک پرسشنامه پژوهشگر ساخته جمعآوری گردید. این ابزار دارای 5 بعد وظایف تحقیق و بررسی، وظایف ارتباطات و کار تیمی، وظایف بالینی، مهارتهای اجرایی و اداری، وظایف مدیریتی و سرپرستی بود. روایی آن توسط چهار متخصص پرستاری بالینی تأییدشده و ضریب همبستگی پایایی آن (89/0=α) محاسبه گردید. دادهها با استفاده از آمارههای توصیفی و آزمونهای اسپیرمن و تای کندال تجزیهوتحلیل شدند.
یافتهها: بیشترین نیاز آموزشی پرستاران به ترتیب در بعدهای تحقیق و بررسی (09/9 امتیاز)، وظایف مدیریتی و سرپرستی (94/4 امتیاز)، ارتباطات و کار تیمی (7/3 امتیاز) بودند. بیش از یکسوم پرستاران (42درصد) در خصوص طراحی یک مطالعه پژوهشی و 30درصد به آموزش بهمنظور ارزیابی نیازهای بالینی بیماران نیاز داشتند. بین هیچکدام از ویژگیهای جمعیت شناختی- شغلی شرکتکنندگان با بعدهای موردبررسی ارتباط معنیداری وجود نداشت (05/0
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری