دوره 18، شماره 12 - ( اسفند 1399 )                   جلد 18 شماره 12 صفحات 955-942 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

ebrahimi S, hemmati maslakpak M, mahmoudfakhe H. THE EFFECT OF POSITIVE THINKING SKILLS TRAINING ON SELF-EFFICACY AND CLINICAL TESTS OF PATIENTS WITH TYPE 2 DIABETES REFERRING TO IMAM KHOMEINI HOSPITAL OF MAHABAD, IRAN IN 2019-2020. Nursing and Midwifery Journal 2021; 18 (12) :942-955
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4177-fa.html
ابراهیمی سیران، همتی مسلک پاک معصومه، محمودفخه هیمن. بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های مثبت‌اندیشی بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت بیمارستان امام خمینی مهاباد در سال 99-1398. مجله پرستاری و مامایی. 1399; 18 (12) :942-955

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4177-fa.html


1- دانشجوی کارشناسی ارشد، پرستاری مراقبت‌ویژه، دانشگاه علوم‌پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
2- دانشیار، گروه پرستاری داخلی و جراحی، دانشگاه علوم‌پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران (نویسنده مسئول) ، hemmatma@yahoo.com
3- استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام‌نور مهاباد، مهاباد، ایران
چکیده:   (2398 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: بیماران مبتلا به دیابت با مشکلات جسمی و روانی متعددی مانند افسردگی، اضطراب، ناتوانی، کم‌تحرکی و چاقی روبه­رو هستند که درنهایت منجر به کاهش شادکامی و کیفیت زندگی می­گردد. درحالی‌که در آموزش مثبت­اندیشی افراد تشویق می­شوند با تجربیات مثبت و خوب خود، نقاط قوت زندگی و توانایی­های بالقوه­شان را بازشناسند و به نقش آن‌ها در افزایش و ارتقای احترام به خود و عزت‌نفس و بهبود زندگی­شان آگاه­تر شوند و شادکامی را موضوع اصلی روانشناسی مثبت­گرا دانسته­اند. لذا این مطالعه باهدف تعیین تأثیر آموزش مهارت­های مثبت­اندیشی بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه­کننده به کلینیک دیابت بیمارستان امام خمینی مهاباد در سال 1398 انجام شد. مواد و روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مداخله‌ای نیمه تجربی با روش نمونه­گیری در دسترس که بر روی 60 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه­کننده به کلینیک دیابت بیمارستان امام خمینی مهاباد که شرایط شرکت در مطالعه را داشتند در سال 1398 اجرا شد. نمونه­ها به‌صورت در دسترس وارد مطالعه شدند، و سپس به روش تخصیص تصادفی­سازی ساده در دو گروه 30 نفره مداخله و کنترل تخصیص داده شدند. در گروه مداخله جلسات آموزش مهارت­های مثبت­اندیشی بر اساس محتوای مستخرج از منابع و کتاب­های روانشناسی مثبت و همچنین مشاوره با اساتید و متخصصان در زمینه روانشناسی مثبت با ساختار هشت جلسه­ای هر هفته دو جلسه و هر جلسه در 60-45 دقیقه انجام شد. اطلاعات با پرسشنامه اطلاعات جمعیت­شناختی و پرسشنامه سنجش خودکارآمدی درک شده بیماران مبتلا به دیابت نوع ٢ جمع­آوری و به‌صورت پیش­آزمون و پس­آزمون با استفاده از نرم­افزار SPSS نسخه 22 سنجش و مقایسه شد. داده­ها با استفاده از آزمون­های آماری تی مستقل، تی زوجی و کای دو مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته­ها: نتایج آزمون آماری تی مستقل نشان داد که قبل از اجرای آموزش مهارت­های مثبت­اندیشی، میانگین نمره خودکارآمدی بین دو گروه کنترل و مداخله اختلاف معناداری نداشت (681/0p=). اما بعد از اجرای آموزش مهارت­های مثبت­اندیشی بین میانگین نمره خودکارآمدی دو گروه اختلاف معناداری وجود داشت (0001/0p=). نتایج آزمون t زوجی نشان داد که بین نمره میانگین خودکارآمدی بیماران قبل و بعد از مداخله درون گروه کنترل اختلاف معناداری مشاهده نشد (554/0=p). اما بین نمره خودکارآمدی بیماران قبل و بعد از مداخله درون گروه مداخله اختلاف معنادار بود (001/0=p). نتیجه‌گیری: آموزش مهارت­های مثبت­اندیشی بر خودکارآمدی مبتلا به دیابت نوع 2 تأثیر مثبت را نشان داد بنابراین پیشنهاد می­شود از این روش در افزایش خودکارآمدی بیماران مبتلا به 2 استفاده شود. کلیدواژه‌ها:
متن کامل [PDF 702 kb]   (708 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش علوم پزشکی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb