1- گروه خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی، واحد تهران
2- گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، گروه خدمات بهداشتی و درمانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی آزاد اسلامی، واحد تهران (نویسنده مسئول) ، amacademic@yahoo.com
چکیده: (4454 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: ایران یکی از کشورهایی است که تحت تأثیر زیاد بحران سلامت ناشی از همهگیری بیماری نوظهور کووید 19 قرار گرفته است. همهگیری این بیماری فشار زیادی ازنظر جسمی و عاطفی بر پرستاران وارد کرده است که میتواند کیفیت خدمات ارائهشده به بیماران را مختل کند. لذا این تحقیق باهدف بررسی تأثیر مراقبت از بیماران کووید 19 بر بهرهوری و فرسودگی شغلی پرستاران انجام گرفت.
مواد و روشها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی است که بهصورت مقطعی در سال 1399 در بیمارستان فرهیختگان تهران انجام شد. 120 نفر از پرستاران با حداقل شش ماه سابقه کار، عدم استفاده از داروی روانگردان در یکسال گذشته و نداشتن پست مدیریتی به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. جمعآوری دادههای آماری از طریق پرسشنامه فرسودگی شغلی Maslach و پرسشنامه بهرهوری نیروی انسانی Hersey و Goldsmith انجام و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون، t مستقل و با کمک SPSS نسخه 22 تحلیل شدند.
یافتهها: بهرهوری پرستاران مراقبتکننده از بیماران کووید 19 با (7/9 ± 11/61) از بهرهوری سایر پرستاران با (11 7 /79) کمتر و فرسودگی شغلی در پرستاران مراقبتکننده از بیماران کووید 19 با (13 ±/07/66) از فرسودگی شغلی سایر پرستاران با (07/11± 7/45) بیشتر بود. آزمون t مستقل تفاوت معناداری در فرسودگی شغلی و بهرهوری پرستاران در شرایط مراقبت از بیماران کووید 19 با (001/0>(P نشان داد. بین فرسودگی شغلی و بهرهوری کارکنان (58/0-r=) و (001/0>(P رابطه معکوس و معنیدار وجود داشت.
نتیجهگیری: مراقبت از بیماران کووید 19 موجب کاهش بهرهوری و افزایش فرسودگی شغلی پرستاران میشود. لازم است مدیران تدابیر حمایتی، تشویقی و آموزشی جهت افزایش بهرهوری و کاهش فرسودگی پرستاران در بحران سلامت، اتخاذ نمایند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدیریت پرستاری