Zangbari S, Ahmadzadeh J, Hemmati Maslak Pak M, Aghakhani N. THE EFFECT OF HOME CARE EDUCATION TO CAREGIVERS ON DEPRESSION AND QUALITY OF LIFE IN STROKE PATIENTS IN IMAM KHOMEINI EDUCATIONAL AND TREATMENT CENTER, URMIA, 2019-2020. Nursing and Midwifery Journal 2021; 19 (3) :193-206
URL:
http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4319-fa.html
زنگباری سودا، احمدزاده جمال، مسلک پاک معصومه، آقاخانی نادر. بررسی تأثیر آموزش مراقبت در منزل به مراقبین بیمار بر افسردگی و کیفیت زندگی در بیماران سکته مغزی در مرکز آموزشی درمانی امام خمینی ارومیه در سال 99-1398. مجله پرستاری و مامایی. 1400; 19 (3) :193-206
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4319-fa.html
1- دانشجوی کارشناس ارشد پرستاری گرایش ویژه، دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه
2- کارشناس ارشد اپیدمیولوژی، معاونت تحقیقات و فناوری، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه
3- استاد دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه
4- دانشیار مرکز تحقیقات ایمنی بیمار، انستیتو تحقیقات علوم بالینی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه (نویسنده مسئول) ، naderaghakhani2000@gmail.com
چکیده: (2545 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: سکته مغزی در خیلی از موارد منجر به افسردگی پس از سکته میگردد که اثرات منفی شدیدی را بر کیفیت زندگی مبتلایان به همراه دارد. افسردگی پس از سکته و کیفیت زندگی ممکن است تأثیراتی متقابل بر هم داشته باشند. مطالعه حاضر باهدف تعیین تأثیر آموزش مراقبت در منزل به مراقبین بر افسردگی و کیفیت زندگی در بیماران سکته مغزی در مرکز آموزشی درمانی امام خمینی ارومیه در سال 99-1398 طراحی و انجام شده است.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک تحقیق نیمه تجربی بود که در آن از طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه کنترل و آزمون استفاده شد. حجم نمونه 66 نفر از بیماران واجد شرایط بودند که به روش تصادفی به دو گروه مساوی مداخله و کنترل تقسیم شدند. فرم اطلاعات جمعیت شناختی بیماران و مراقبین آنها از پرونده و مصاحبه تکمیل و از تمامی بیماران شرکتکننده پیشآزمونی جهت ارزیابی افسردگی و کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه افسردگی بک ویرایش دوم و پرسشنامه کیفیت زندگی اختصاصی سکته مغزی گرفته شد. مداخله، شامل اجرای آموزش مراقبت در منزل برای مراقبین طی چهار جلسه 60 دقیقهای؛ یک بار در هفته توسط پژوهشگر در منزل بیماران بهصورت چهره به چهره همراه با بحث و تبادلنظر و پرسش و پاسخ میان پژوهشگر و مراقب اصلی بیمار بود. پسآزمون پس از یک ماه بعد از مداخله در دو گروه مداخله و کنترل جهت ارزیابی افسردگی و کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامههای قبلی انجام گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که است که قبل از مداخله دو گروه تحت بررسی با هم اختلاف معنیداری ازنظر آماری نداشتهاند (981/0p=) ولی دو گروه بعد از مداخله اختلاف آماری معنیداری از نمرات افسردگی داشتهاند و نمره افسردگی در گروه مداخله از 45/39 قبل از مداخله به نمره 52/22 بعد از مداخله کاهش داشته است (001/0>p) درحالیکه این روند در گروه کنترل تقریباً بدون تغییر و ثابت مشاهده میشود. همچنین یافتهها نشان داد که قبل از مداخله دو گروه تحت بررسی با هم اختلاف معنیداری ازنظری آماری در رابطه با نمره کیفیت زندگی نداشتهاند (471/0p=) ولی دو گروه بعد از مداخله اختلاف آماری معنیداری ازنظر نمرات کیفیت زندگی داشتهاند و نمره کیفیت زندگی در گروه مداخله از 58/118 قبل از مداخله به نمره 97/183 بعد از مداخله افزایش داشته است (001/0>p) درحالیکه این روند در گروه کنترل تقریباً بدون تغییر و ثابت مانده بود.
بحث و نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر، آموزش مراقبت در منزل به مراقبین بر کاهش افسردگی و ارتقای کیفیت زندگی بیماران سکته مغزی مؤثر است. پیشنهاد میشود تأثیر آموزش مراقبین بیماران سکته مغزی بر وضعیت افسردگی و کیفیت زندگی آنان در مطالعات جداگانه بهصورت دورهای یا در مطالعات با حجم نمونه بیشتر در سطح ملی توسط سایر محققین موردبررسی و مقایسه قرار گیرد و نتایج حاصله به مدیران و سیاستگذاران حیطه بهداشت و درمان منعکس گردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری