دوره 18، شماره 12 - ( اسفند 1399 )                   جلد 18 شماره 12 صفحات 1004-995 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
mokaberian M, Dehghanpouri H. THE EFFECT OF FATHERS’ PARTICIPATION IN PRENATAL CARE ON ANXIETY AND MATERNAL-FETAL ATTACHMENT IN UNWANTED FIRST PREGNANT WOMEN DURING COVID-19 PANDEMIC. Nursing and Midwifery Journal 2021; 18 (12) :995-1004
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4347-fa.html
مکبریان منصوره، دهقان پوری حوریه. تأثیر آموزش مشارکت پدران در مراقبت‌های حین بارداری بر اضطراب و دلبستگی مادر-جنین در زنان نخست باردارِ ناخواسته در شرایط بیماری کووید- 19. مجله پرستاری و مامایی. 1399; 18 (12) :995-1004

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4347-fa.html

تأثیر آموزش مشارکت پدران در مراقبت‌های حین بارداری بر اضطراب و دلبستگی مادر-جنین در زنان نخست باردارِ ناخواسته در شرایط بیماری کووید- 19
منصوره مکبریان* 1، حوریه دهقان پوری2
1- استادیار رفتار حرکتی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران (نویسنده مسئول) ، mokaberian@shahroodut.ac.ir
2- استادیار مدیریت و برنامه‌ریزی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
چکیده:   (2415 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: مشارکت مردان در مراقبت‌های دوران بارداری، به‌منظور ارتقاء سلامت مادران و کودکان همواره موردتوجه نهادهای بین‌المللی بوده است. هدف از پژوهش حاضر تأثیر آموزش مشارکت پدران در مراقبت‌های حین بارداری بر اضطراب و دلبستگی مادر-جنین در زنان نخست باردارِ ناخواسته در شرایط بیماری کووید- 19 بود. مواد و روش کار: جامعه پژوهش حاضر کلیه زنان بارداری اول ناخواسته مراجعه‌کننده به درمانگاه‌ زنان بیمارستان امیرالمؤمنین (ع) شهرستان سمنان بودند که با توجه به معیارهای پژوهش 60 نفر به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی ساده (بُر زدن کارت‌ها) به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. پدران و مادرانِ گروه تجربی طی 8 جلسه 20 الی 30 دقیقه‌ای تحت آموزش‌های دوران بارداری توسط ماماها قرار گرفتند و زنان گروه کنترل همین آموزش‎ها را بدون حضور همسران سپری کردند. یک روز قبل از شروع و یک روز بعد از اتمام پژوهش، میزان اضطراب و دلبستگی مادر- جنین به ترتیب با پرسشنامه‌های اسپیلبرگر و کرانلی اندازه‌گیری شد یافته ­ها: یافته‌های حاصل از تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا) در سطح معناداری 007/0 p≤نشان داد که زنان گروه تجربی نسبت به گروه کنترل پس از مداخله موردنظر، کاهش معناداری در میزان اضطراب و افزایش معناداری در میزان دلبستگی به جنین داشتند. بحث و نتیجه­ گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان گفت، مشارکت همسران در مراقبت‌های دوران بارداری می‎تواند به‌عنوان روشی مؤثر و درعین‌حال کم‌هزینه جهت کاهش اضطراب و بهبودی دلبستگی مادر به جنین در زنان نخست باردار در شرایط بارداری ناخواسته و بیماری کووید 19 که توأماً اضطراب بارداری را مضاعف می‌سازد، به کار رود.
واژه‌های کلیدی: همسران، بارداری، اضطراب، دلبستگی، کووید- 19
متن کامل [PDF 565 kb]   (902 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مامایی
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb