دوره 20، شماره 2 - ( اردیبهشت 1401 )                   جلد 20 شماره 2 صفحات 146-137 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tahmasebi S, Sabeti F, Hagani H, Mohammadi R. INVESTIGATING THE RELATIONSHIP BETWEEN CLINICAL DECISION MAKING AND MORAL DISTRESS OF NURSES WORKING IN PEDIATRIC INTENSIVE CARE UNIT. Nursing and Midwifery Journal 2022; 20 (2) :137-146
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4586-fa.html
طهماسبی سیامک، ثابتی فهیمه، حقانی حمید، محمدی راحله. بررسی ارتباط تصمیم‌گیری بالینی و دیسترس اخلاقی در پرستاران بخش مراقبت ویژه کودکان. مجله پرستاری و مامایی. 1401; 20 (2) :137-146

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4586-fa.html

بررسی ارتباط تصمیم‌گیری بالینی و دیسترس اخلاقی در پرستاران بخش مراقبت ویژه کودکان
سیامک طهماسبی1 ، فهیمه ثابتی2 ، حمید حقانی3 ، راحله محمدی* 4
1- گروه پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
2- دکترای تخصصی پرستاری، گروه پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
3- مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- مربی پرستاری، گروه پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران (نویسنده مسئول) ، mohammadirr1357@gmail.com
چکیده:   (2444 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: تصمیم‌گیری بالینی به‌موقع و منطقی از مهم‌ترین ویژگی‌های پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه می‌باشد. فرآیند تصمیم‌گیری در مراقبت از کودک می‌تواند زمینه‌ساز دیسترس اخلاقی در پرستاران گردد. با توجه به اهمیت عواقب ناشی از عدم تصمیم‌گیری مناسب و ایجاد دیسترس اخلاقی در پرستاران و تأثیر مستقیم آن در عملکرد حرفه‌ای آن‌ها، پژوهش حاضر در جهت تعیین ارتباط بین تصمیم‌گیری بالینی و دیسترس اخلاقی در پرستاران بخش مراقبت ویژه کودکان انجام گرفت. مواد و روش‌ کار: این پژوهش، یک مطالعه توصیفی-همبستگی می‌باشد. نمونه پژوهش شامل 200 نفر از پرستاران شاغل در بخش مراقبت ویژه کودکان مراکز آموزشی درمانی دانشگاه‌های علوم پزشکی شهر تهران بوده که به روش نمونه‌گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه دیسترس اخلاقی کورلی (2002) و پرسشنامه تصمیم‌گیری بالینی لوری (2001) بود. داده‌های پژوهش با استفاده از نرم‌افزار SPSS16 و با بهره‌گیری از روش‌های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و آزمون‌های آنالیز واریانس یک‌طرفه، کروسکال والیس و تی‌تست تحلیل شد. یافته‌ها: تصمیم‌گیری بالینی در 43 درصد از پرستاران موردپژوهش از نوع تحلیلی سیستماتیک و در 57 درصد موارد از نوع تحلیلی شهودی بود. میانگین نمره تصمیم‌گیری بالینی در پرستاران 01/4 ±71/68 بود. هیچ‌یک از پرستاران تصمیم‌گیری بالینی شهودی تفسیری نداشتند. میانگین دیسترس اخلاقی 41/22±36/109 و در سطح متوسط بود. در این مطالعه بین تصمیم‌گیری بالینی و دیسترس اخلاقی ارتباط معنی‌دار آماری یافت نشد. تصمیم‌گیری بالینی با شیفت کاری (05/0p=) و سابقه کار (045/0p=) در پرستاران موردپژوهش ارتباط معنی‌دار آماری داشت. بین دیسترس اخلاقی نیز با وضعیت تأهل (032/0p=) و تعداد فرزندان (04/0p=) ارتباط معنی‌دار آماری وجود داشت. بحث و نتیجه‌گیری:. تصمیم‌گیری بالینی در بیش از نیمی از پرستاران بخش مراقبت ویژه کودکان از نوع شهودی بود. با توجه به اهمیت تصمیم‌گیری بالینی سیستماتیک و تفسیری در بخش مراقبت ویژه کودکان ضروری است در جهت ارتقا تصمیم‌گیری بالینی در پرستاران گام برداشته شود. هم‌چنین دیسترس اخلاقی در پرستاران موردمطالعه در سطح متوسط بود که با توجه به تأثیر آن بر رفتارهای مراقبتی پرستاران بخش مراقبت ویژه کودکان، طراحی و تدوین برنامه‌ها و کارگاه‌های آموزشی برای کمک به کاهش سطح دیسترس اخلاقی در پرستاران الزامی به نظر می‌رسد.
واژه‌های کلیدی: دیسترس اخلاقی، تصمیم‌گیری بالینی، پرستاران، بخش مراقبت ویژه کودکان
متن کامل [PDF 539 kb]   (797 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پرستاری
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb