Moharrami N, Jabraeili M, Rahkar Farshi M. POST-TRAUMATIC GROWTH IN MOTHERS OF CHILDREN WITH LEUKEMIA: A CROSS-SECTIONAL STUDY. Nursing and Midwifery Journal 2022; 20 (9) :688-696
URL:
http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-4781-fa.html
1- کارشناسی ارشد پرستاری، مرکز تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
2- استادیار، گروه آموزشی کودکان، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
3- استادیار، گروه آموزشی کودکان، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران (نویسنده مسئول) ، m.rahkarfarshi@gmail.com
چکیده: (1445 مشاهده)
پیشزمینه و هدف: مادران کودکان مبتلا به لوسمی، تحت تأثیر پیامدهای عمدتاً منفی حاصل از بیماری قرار میگیرند. ولی این حالات منفی نیز میتواند بهعنوان نیروی محرک رشد روانی عمل کند. با توجه به شیوع بیماری لوسمی کودکان، توصیف عواملی که میتواند در بهبود وضعیت مادران نقش داشته باشد، ضروری است. لذا مطالعه حاضر باهدف توصیف رشد پس از ترومای مادران کودکان مبتلا به لوسمی بستری انجام گرفت.
مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی-مقطعی در سال 1400 در مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز انجام شد. مادرانی که کودک زیر 14 سال مبتلا به لوسمی بستری داشتند وارد مطالعه شدند. دادهها با استفاده از پرسشنامه دموگرافیکی و پرسشنامه رشد پس از تروما (PTG) جمعآوری شدند. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی توسط نرمافزار SPSS نسخه 25 انجام شد. 05/0 >p ازنظر آماری معنیدار تلقی شد.
یافته: تعداد 122 مادر موردمطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد میانگین نمره کل رشد پس از تروما (40/90±14/71) و میانگین نمره رشد در همه مؤلفهها بالاتر از حد متوسط بود. بیشترین رشد، در مؤلفه ارزش زندگی و کمترین میزان رشد در مؤلفه امکانات جدید بود.
بحث و نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان میدهد که مادران کودکان مبتلا به لوسمی به درجات مطلوبی از رشد دست یافتهاند. این تغییر مثبت بهعنوان پیآمد یک اتفاق منفی میتواند نقطه قوتی برای مادران بهعنوان مراقبین اصلی کودک، محسوب شود. تمرکز به رشد فردی و متوجه کردن مادران به ابعاد آن میتواند مدیریت بیماری توسط آنها را ارتقا دهد. همچنین با توجه به اینکه کمترین رشد مربوط به مؤلفه امکانات جدید بود، باید با بررسی امکانات در دسترس مادران، اقدام به رفع کمبودهای موجود کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری