دوره 16، شماره 10 - ( دی 1397 )                   جلد 16 شماره 10 صفحات 770-760 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
makki S, Emamgholi khooshehchin T, dadashi M. THE EFFECTS OF PROBLEM SOLVING SKILLS TRAINING ON QUALITY OF LIFE IN WOMEN WITH GESTATIONAL DIABETES. Nursing and Midwifery Journal 2019; 16 (10) :760-770
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3661-fa.html
مکی سارا، امامقلی خو شه چین ترانه، داداشی محسن. تأثیر آموزش مهارت حل مسئله بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت بارداری. مجله پرستاری و مامایی. 1397; 16 (10) :760-770

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-3661-fa.html

تأثیر آموزش مهارت حل مسئله بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت بارداری
سارا مکی1 ، ترانه امامقلی خو شه چین* 2، محسن داداشی3
1- دانشجوی ارشد مشاوره در مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
2- استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران (نویسنده مسئول) ، t_khooshechin@yahoo.com
3- استادیار روان شناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران
چکیده:   (3329 مشاهده)
پیش‌زمینه و هدف: یکی از مشکلات پزشکی شایع در دوران حاملگی اختلال تحمل گلوکز است. نظر به اینکه دیابت بارداری با اثرات سوء بر مادر و جنین همراه است، همچنین بر ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیمار تأثیر دارد، بنابراین انجام اقدامات لازم جهت کاهش عوارض بیماری و ارتقاء کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت بارداری، ضروری است. لذا این مطالعه باهدف تعیین تأثیر آموزش مهارت حل مسئله بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به دیابت بارداری، در شهر زنجان می‌باشد. مواد و روش کار: این پژوهش به روش کارآزمایی بالینی انجام شده است. نمونه‌ها شامل 76 مادر مبتلا به دیابت بارداری بودند. با استفاده از روش تقسیم تصادفی بلوکه‌ای، 38 نفر در گروه مداخله و 38 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه کیفیت زندگی 26 SF استفاده شد. در گروه مداخله آموزش حل مسئله طی 6 جلسه 60-45 دقیقه‌ای برگزار شد و گروه کنترل مراقبت‌های روتین را دریافت کردند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS، آزمون‌های کلموگروف اسمیرنوف، فریدمن، تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌های مکرر، من ویتنی و تی مستقل مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین نمرات کیفیت زندگی گروه مداخله قبل از مداخله 32/10±73/44 و در گروه کنترل 58/8±09/43 بود که با در نظر گرفتن آزمون من ویتنی تفاوت آماری معنی‌داری وجود نداشت و بعد از مداخله در گروه مداخله 80/14±65/75 و در گروه کنترل 22/13±40/44 بود که این اختلاف ازنظر آماری معنادار بود (05/0p
واژه‌های کلیدی: دیابت بارداری، مهارت حل مسئله، کیفیت زندگی
متن کامل [PDF 454 kb]   (962 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: مامایی
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb