 
                     
                     
                    
                    
                    
                    
                     Fakhr-Movahedi A L,  Nobahar M,  Bolhasani M. THE EFFECT OF TOUCH ON THE VITAL SIGNS OF AGITATED PATIENTS UNDERGOING MECHANICAL VENTILATION: AN INTERVENTIONAL STUDY.  Nursing and Midwifery Journal 2015; 12 (10) :899-907
URL: 
http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-1839-fa.html   
                    
					 
					
                 
                
                    
                    
                    
                    1- استادیار دانشگاه علوم پزشکی سمنان، دانشکده پرستاری و پیراپزشکی، گروه پرستاری بهداشت مادران و کودکان، سمنان، ایران 
 2- استادیار دانشگاه علوم پزشکی سمنان، دانشکده پرستاری و پیراپزشکی، گروه پرستاری داخلی- جراحی، سمنان، ایران (نویسنده مسئول) ، nobahar43@yahoo.com
 3- کارشناس ارشد پرستاری مراقبتهای ویژه، بیمارستان دی تهران، بخش مراقبتهای ویژه، تهران، ایران 
                    
                    
                    :       (8206 مشاهده)
                    
                    
                      بررسی تأثیر لمس بر علائم حیاتی بیماران بیقرار تحت تهویه مکانیکی
    علی فخرموحدی [1] ، منیر نوبهار [2] *، معصومه بوالحسنی [3] 
    تاریخ دریافت 07/07/1393 تاریخ پذیرش 10/09/1393 
    چکیده 
  پیشزمینه و هدف: بیقراری بیماران تحت تهویه مکانیکی روند درمان و علائم حیاتی آنان را تحت تأثیر قرار میدهد. علائم حیاتی به دنبال بیقراری بیمار افزایش یافته و ممکن است روند بهبودی بیمار را به تأخیر بیاندازد. لذا این مطالعه باهدف تعیین تأثیر لمس بر علائم حیاتی بیماران بیقرار تحت تهویه مکانیکی انجام شده است.
  مواد و روشها: این مطالعه بهصورت مداخلهای (نیمه تجربی) با طرح قبل و بعد روی 35 بیمار دچار بیقراری (دارای امتیاز 2+ تا 4+ از معیار ریچموند) که تحت تهویه مکانیکی بودند، بعد از اخذ رضایت از همراه آنها انجام شد. مداخله روی تمام بیماران به دو حالت حضور بر بالین بیمار همراه و بدون لمس مچ دست به مدت پنج دقیقه انجام شد. علائم حیاتی (ضربان قلب، تنفس، درجه حرارت، فشارخون سیستولیک و دیاستولیک) قبل و بعد از مداخله اندازهگیری شد. درنهایت نتایج با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمونهای کولموگراف اسمیرونوف و تی) در سطح معنیداری کمتر از 5درصد آنالیز شدند.
  یافتهها: نتایج نشان داد که حالت حضور بر بالین بیمار همراه با لمس مچ دست باعث کاهش معنیدار در میزان فشارخون سیستولیک، ضربان قلب و تعداد تنفس نسبت به حالت عدم لمس مچ دست شد (001/0 > P )، درحالیکه در میزان فشارخون دیاستولیک (116/0= P ) و درجه حرارت بدن (651/0= P ) بین دو حالت اختلاف معنیداری مشاهده نشد.
  بحث و نتیجهگیری: یافتههای فوق نشان میدهد که بهکارگیری لمس در بیماران بیقرار تحت تهویه مکانیکی میتواند بهعنوان یک راهکار مناسب در کنترل و تثبیت علائم حیاتی در نظر گرفته شود.
  کلیدواژهها: تهویه مکانیکی، بیقراری، لمس، علائم حیاتی
   مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره دوازدهم، شماره دهم ، پیدرپی 63، دی 1393، ص 907-899 
    آدرس مکاتبه: دانشگاه علوم پزشکی سمنان، دانشکده پرستاری و پیراپزشکی، گروه پرستاری داخلی- جراحی، تلفن: 02333546192
  Email: nobahar43@yahoo.com
  [1] استادیار دانشگاه علوم پزشکی سمنان، دانشکده پرستاری و پیراپزشکی، گروه پرستاری بهداشت مادران و کودکان، سمنان، ایران
  [2] استادیار دانشگاه علوم پزشکی سمنان، دانشکده پرستاری و پیراپزشکی، گروه پرستاری داخلی- جراحی، سمنان، ایران (نویسنده مسئول)
  [3] کارشناس ارشد پرستاری مراقبتهای ویژه، بیمارستان دی تهران، بخش مراقبتهای ویژه، تهران، ایران
                    
                    
                    
                    
                    
                    نوع مطالعه:  
پژوهشي |
                    موضوع مقاله: 
                    
مدیریت پرستاری