دوره 13، شماره 8 - ( آبان 1394 )                   جلد 13 شماره 8 صفحات 654-648 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

bagheriyeh F, hemmati maslek pak M, hashemloo L. THE EFFECT OF PEER MENTORING PROGRAM ON ANXIETY STUDENT IN CLINICAL ENVIRONMENT. Nursing and Midwifery Journal 2015; 13 (8) :648-654
URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-2147-fa.html
باقریه فرزانه، همتی مسلک پاک معصومه، هاشم لو لیلا. تأثیر اجرای برنامه پییر منتورینگ بر میزان اضطراب دانشجویان پرستاری در محیط بالینی. مجله پرستاری و مامایی. 1394; 13 (8) :648-654

URL: http://unmf.umsu.ac.ir/article-1-2147-fa.html


1- کارشناسی ارشد پرستاری، مربی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
2- دانشیار گروه پرستاری، مرکز تحقیقات چاقی مادر و کودک، عضو هیأت علمی دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه (نویسنده مسئول) ، hemmatma@yahoo.com
چکیده:   (7233 مشاهده)
تاریخ دریافت 15/02/1394 تاریخ پذیرش 25/04/1394 چکیده پیش‌زمینه و هدف: یکی از شایع‌ترین مشکلات دانشجویان پرستاری در محیط بالینی، اضطراب است که می‌تواند در یادگیری آن‌ها اثرات منفی ایجاد نماید. برنامه پییرمنتورینگ می‌تواند یکی از راهبردهای مؤثر برای کاهش استرس دانشجویان در محیط بالینی باشد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر اجرای برنامه پییرمنتورینگ بر میزان اضطراب دانشجویان پرستاری می‌باشد. مواد و روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 44 نفر از دانشجویان ترم دوم پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه در سال 1391 به‌صورت سرشماری انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل (21) و مداخله (23) تقسیم شدند. در گروه مداخله به ازای هر 5-4 نفر یک دانشجوی ترم 7 پرستاری به‌عنوان پییرمنتورینگ نقش راهنمایی و حمایت دانشجویان را بر عهده گرفت. در گروه کنترل نیز آموزش بالینی توسط اساتید بالینی دانشکده به‌طورمعمول صورت گرفت. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه سنجش اضطراب اشپیل برگر بود. میزان اضطراب دانشجویان در اولین جلسه کارآموزی و سپس در پایان کارآموزی در هر دو گروه مشخص شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار (16) spss و آزمون‌های آماری کای دو، تی مستقل، من ویتنی و ویلکاکسون مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد میانگین نمرات اضطراب دانشجویان گروه مداخله از 34/ 34 به 69/29 بعد از اجرای برنامه پییرمنتورینگ کاهش یافت. آزمون آماری ویلکاکسون نیز این اختلاف آماری را معنادار نشان داد (001/0 =P). باوجوداینکه میزان اضطراب دانشجویان در هر دو گروه بعد از کارآموزی کاهش یافته بود ولی میانگین اضطراب در گروه مداخله کاهش بیشتری یافته بود به‌طوری‌که آزمون من ویتنی اختلاف آماری معناداری را بین تفاضل میانگین نمرات اضطراب قبل و بعد از مداخله بین دو گروه نشان داد (001/0P=). بحث و نتیجه‌گیری: اجرای برنامه پییرمنتورینگ روشی مؤثر جهت کاهش اضطراب دانشجویان پرستاری در محیط بالینی می‌باشد. لذا پیشنهاد می‌شود برنامه ریزان آموزش بالینی، از این شیوه که نیاز به هزینه اضافی ندارد، به‌عنوان یک روش آموزش مکمل و نه یک روش مستقل استفاده نمایند. مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره سیزدهم، شماره هشتم، پی‌درپی 73، آبان 1394، ص 654-648 آدرس مکاتبه: دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران، تلفن: 32754961-044
متن کامل [PDF 400 kb]   (2180 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش علوم پزشکی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله پرستاری و مامایی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Nursing And Midwifery Journal

Designed & Developed by : Yektaweb